انبوه سازی واژه‌ای رو به افول « اقتصادسرآمد» گزارش می دهد

کمبودزمین و تقاضای رو به افزایش مسکن

گروه راه و ساختمان - موضوع لاینحل مسکن روز به روز فعالان و متقاضیان خود را به قهقرا می‌کشاند و آنان را گرفتارتر از گذشته کرده و این مشکل از دولتی به دولت دیگر نیز مرتب در حال انتقال است و مساله اصلی نیز زمین شناخته شده که نفس مسکن را شکل می‌دهد. در این بین اگردچار تورم افسارگسیخته نشویم و کسری بودجه افزایش پیدا نکند و چشم انداز های امید بخش روبه افول نرود انتظار نداریم که افزایش قیمتی که در طول سال های قبل اتفاق افتاد، امسال نیز رخ دهد. مهم ترین مولفه ای که در تعیین وضعیت مسکن تاثیر گذار بوده و است؛ مسئله تورم است. اگر ما چند سال گذشته را استثنا در نظر بگیریم در طول چند دهه قبل از آن همواره رشد قیمت مسکن کم و بیش با تورم همراه بوده است و سالانه یک تا دو درصد با نرخ تورم عمومی فاصله داشته است به این معنا که اگر۲۲ درصد نرخ تورم مسکن را در نظر بگیرم ۲۰ درصد آن تورم عمومی بوده است. 
به گزارش اقتصادسرآمد، بنابراین اگر بخواهیم قیمت مسکن را کنترل کنیم مهم‌ترین کاری که می توان در این حوزبرای این‌که تورم عمومی را کنترل کنیم باید کسری بودجه دولت را کنترل کنیم و برای اینکه کسری بودجه دولت را کنترل کنیم باید یا هزینه های دولت را کاهش دهیم و یا درآمد دولت را افزایش دهیم؛ بنابراین اگر بخواهیم از این زاویه به بخش مسکن نگاه کنیم برای اینکه قیمت مسکن را کنترل کنیم باید انظباط پولی بیشتری در اداره مملکت ایجاد کنیم و کسری بودجه دولت را باید از بین ببریم.ه انجام بدهیم این است که تورم عمومی را کنترل کنیم.
درطول چند سال گذشته رشد قیمت مسکن فاصله بیشتری از تورم گرفته است و اختلاف رشد یک تا دو درصدی بین نرخ تورم عمومی و نرخ تورم بازار مسکن که در چند دهه گذشته حاکم بوده است، افزایش پیدا کرده است. عمده ترین مولفه ای که در این افزایش قیمت مسکن نقش داشته است مسئله قیمت زمین است وگرنه قیمت مصالح ساختمانی در سال های اخیر کم و بیش با تورم همراه بوده است و سایر نهادهای ساختمانی مانند عوارض شهری و انشعابات نیز به هر حال کم و بیش با تورم هماهنگ است.
زمین نیست و تقاضای مسکن رو به تزاید است
علی نگارگرکارشناس بازار مسکن در گفتگو با اقتصادسرآمد، با بیان این مطلب که اساسا زمین در شهرهای بزرگ کالای کمیابی است، به خبرنگار ما گفت: اگر شهرهای بزرگ شکل بگیرند زمین مرغوب به راحتی در آن توسعه پیدا نمی کند چراکه در بافت‌های مرغوب و توسعه یافته دیگر زمینی یافت نمی شود.
توزیع زمین بین طبقات محروم
وی افزود: مسئله زمین در طول چند دهه گذشته از طرق راه‌هایی تا اندازه‌ای حل شده بود؛ راه‌هایی که یکی از آنها همراه با انقلاب بود که در واقع شهر تهران به احاظ توسعه افقی وسعت چند برابری پیدا کرد و زمین‌های زیادی مصادره شد و در اختیار حاکمیت قرار گرفت و آن زمین‌ها در بین طبقات محروم توزیع شد و باعث شد زمین برای دوره خاصی رشد قیمتی آن کاهش پیدا کرد پس از آنکه آن زمین‌ها در واقع همه تقشسیم شد و زمین مازاد قابل عرضه‌ای باقی نماند فناوری تازه‌ای کشف شد و تراکم شهر تهران که تا آن زمان به طور متوسط ۲۰ تا ۸۰ درصد در شمال شهر تهران بود، افزایش پیدا کرد.
بن بست توسعه شهرها
این کارشناس بازار مسکن در ادامه افزود: تا مدتی این امر چاره‌گشا بود تا اینکه این مسیر هم به بن بست خورد و دیگر شهر اجازه توسعه عمودی بیشتر را نمی داد؛ جمعیت پذیری شهری، منابع زیر ساختی شهری و محدودیت‌های محیط زیستی اجازه نمیداد که جمعیت پذیری بیشتری را در این شهرها به وجود بیاوریم بنابراین مسئله زمین مجددا اوج گرفت و در چند سال اخیر شاهد این وضعیت بودیم به خصوص وقتی شورای شهر قبلی جلوی افزایش تراکم‌های بی رویه را گرفت و در روستا ها و شهرستان ها نیز محدودیت‌های ساخت و ساز و توسعه بافت های روستایی که از طریق طرح‌های هادی ایجاد شده بود به افزایش قیمت زمین دامن زد.
تنها راه حلی که باقی می ماند این است که جلوی ورود جمعیت به شهرهای بزرگ گرفته شود و شهرک های اقماری بیشتری معرفی شود تا زمین های بیشتری برای سکونت در آنجا عرضه شود و آن شهرک های اقماری بتوانند با شرایط ارتباطی خوب به شهرهای اصلی وصل شوند و زیر ساخت های مناسبی برای آنها فراهم شود؛ اما آنچه در اینجا اهمیت پیدا می کند سرمایه گذاری هنگفتی است کمه برای تاسیس این شهرک های اقماری نیاز است و در نتیجه اگر دولت می خواهد مسئله مسکن را حل کند باید سرمایه گذاری بیشتری در توسعه راه های ارتباطی و معرفی شهرک های اقماری جدید و عرضه زمین در آن شهرها صورت گیرد.
انبوه سازی واژه‌ای رو به افول 
انبوه سازی واژه خیلی مبهم و به معنا ساخت مجتمع های بزرگ است؛ در تهران تا آنجا که ظرفیت داشته است انبوه سازی صورت گرفته است و دیگر بیش از این ظرفیت ساخت ندارد و در اطراف تهران نیز بخش عمده آن زیر بافت است؛ در حال حاضر شهرهایی مانند پرند و پردیس همه جمعیت پذیری زیادی را به خود اختصاص داده اند و به خصوص با پروژه مسکن مهر زیر بافت رفته اند بنابراین یا باید آنجا زمین های بیشتری را عرضه کرد و یا شهرهای جدیدی را ایجاد کرد.این کارشناس بازار مسکن در ادامه افزود: اگر بخواهیم بنیادین به بحران مسکن فکر کنیم و در دراز مدت و براساس طرح آمایش ملی تمهیداتی اتخاذ کنیم که جمعیت به مناطق کلان شهر و مناطق مرکزی ایران کمتر مهاجرت کنند باید امکان اسکان جمعیتی بیشتری را در سواحل جنوبی و در ساحل دریای خلیج فارس و دریای عمان و در مناطق غرب کشور ایجاد کنیم، چراکه در این مناطق دسترسی به آب راحت تر است و زمین بیشتری نیز در دسترس داریم.
 کمبودزمین و تقاضای  رو به افزایش مسکن
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه