بررسی تاثیرپذیری حمل ونقل و هوای کلانشهر تهران از اوضاع کرونایی در گزارش «اقتصاد سرآمد»
مسیر نامشخص توسعه حمل و نقل سبز
گروه راه و مسکن - در دوران پساکرونا طبیعی است سبک زندگی افراد به قبل از کرونا برگردد و ترافیک خودروها مجددا آسمان شهرها را آلوده کند. محدودیتهای کرونایی کسب و کارها در یکسال اخیر باعث شد بخش زیادی از فعالیتها به صورت «دورکاری» انجام بگیرد؛ از رفت و آمدهای شغلی گرفته تا حضور در مراکز تحصیلی و حتی خریدهای روزانه و ماهانه خانوارها در سراسر جهان، از حالت فیزیکی به «غیرحضوری» و فعالیتهای مجازی تغییر پیدا کرد. این اتفاق باعث شد تردد خودروهای شخصی در شهرهای بزرگ و آلوده به شدت کاهش پیدا کند و ذرات آلاینده در هوا کم شود که نتیجه آن بهبود شاخص آلودگی هوا در کشورهای مختلف طی سال 2020 بوده است.بسیاری از شهرهای بزرگ و آلوده جهان در سال اول کرونا به یک دلیل مشخص، از آلودگی نفس گیر نجات پیدا کردند اما این دستاورد کاملا موقت است مشروط به آن که سبک زندگی کرونایی شهروندان در پساکرونا نیز دست کم از بابت رفت و آمدها، ادامه پیدا کند.
به گزارش اقتصادسرآمد، بانک جهانی برای پیشگیری از شیوع دوباره آلودگی شدید در شهرهای بزرگ، نسخه فوری ارائه کرده است. در این نسخه بر «سرمایهگذاری دولتها بر حمل و نقل سبز با اولویت پیاده راهها و وسایل نقلیه برقی» تاکید شده است. این نسخه به دنبال کاهش کربن در هوا برای مبارزه با تغییرات اقلیمی است. مطابق توافق نامههای جهانی، کشورها لازم است در سیاست گذاریهای شهری و صنعتی، حد مشخصی از دمای کره زمین را به عنوان خط قرمز اقدامات آلودهکننده محیط زیست در نظر بگیرند. گازهای آلاینده باعث افزایش دمای کره زمین شده که همین مساله بر تغییرات شدید آب و هوایی و تشدید خشکسالی و سیل در مناطق مختلف جهان تاثیرگذار بوده است.
بانک جهانی در گزارشی اشاره کرده که هیچ سناریویی برای دستیابی به هدف جهانی5/1درجه کاهش دما در کره زمین، بدون کربنزدایی از حمل و نقل، امکانپذیر نیست و در حال حاضر جهان در این مسیر گام برنمیدارد. بیش از 24 درصد از کل انتشار کربن در سطح جهان از حمل و نقل جهانی تولید میشود و انتظار میرود تا سال 2050 این رقم به 60 درصد برسد.
تاثیرپذیری حمل ونقل و هوای کلانشهر تهران از اوضاع کرونایی
امین همدانی کارشناس حمل و نقل و مدیریت شهری در گفت و گو با روزنامه اقتصادسرآمد، در خصوص تاثیرپذیری حمل ونقل و هوای کلانشهر تهران ازاوضاع کرونایی، به خبرنگارما گفت: بخشهای متفاوتی در حمل و نقل وجود دارد که با کربنزدایی یا تولید کمتر کربن، سازگار نیستند؛ این بخشها بسیار نامتمرکزند و در حمل و نقل ریلی، دریایی، هوایی و جادهای به چشم میخورند.
تهران نشان داد که پتانسیل کاهش ترددهای غیرضروری را دارد
وی تصریح کرد: رفتار انسانها نقشی پررنگ در الگوهای تقاضا برای سفر دارد که مدیریت آن چندان آسان نیست. مهمتر از همه آنکه بسیاری از کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه، فاقد ابزارهای سیاستگذاری و سرمایهگذاری برای مقابله با تاثیرات اقلیمی بخش حمل و نقل هستند که اوضاع کرونا نیز اثری بر اوضاع آنها ندارد اما تهران نشان داد که پتانسیل کاهش ترددهای غیرضروری را دارد.
تلاشها برای تغییر روند رشد کربن در جهان، کافی نیست
همدانی با بیان این مطلب که، بحث در باب ابتکارات و برنامههای بیشماری که در سراسر جهان در جهت کاهش انتشار گازهای ناشی از حمل و نقل انجام میشود، جای خوشحالی دارد، افزود: همه این تلاشها برای تغییر روند رشد کربن در جهان، کافی نیست. پرواضح است که پیشرفت در این مسیر مستلزم اقداماتی متفاوت و همکاری بسیار نزدیک میان تمامی کشورهای جهان است. در این راستا جهان به رویکردی استراتژیک، سیستمی و هماهنگ برای کربنزدایی از حمل و نقل نیازمند است.
این کارشناس حمل ونقل و مدیریت شهری با تاکید بر حرکت پایتخت کشورمان به سوی حمل و نقل عاری از کربن، یادآورشد: چرا که، حمل و نقل ایمن و پاک و سرعت کم اتومبیلها در شهرها این امکان را میدهد که فضایی را برای پیادهرویها و دوچرخه سواری اختصاص دهند.
بنابراین، با بهبود شرایط جهان پس از غلبه بر کووید- 19، کشورها فرصت دارند که برای یکبار دیگر خود را در مسیر توسعه سبز و پایدار قرار دهند. تصمیمات آتی تعیین میکنند که جهان تا چه میزان در پیشرفت مجدد توسعه، ایجاد اشتغال پایدار و تحولات اقتصادی مقاوم در برابر کربن موفق خواهد بود. کربنزدایی از حمل و نقل، قطعه اساسی این پازل است. بانک جهانی امیدوار است تا با اجماع میان دولتها و بخش خصوصی و با توسل به نوآوریهای جدید، این مسیر هموارتر از گذشته شود.بحث در باب ابتکارات و برنامههای بیشماری که در سراسر جهان در جهت کاهش انتشار گازهای ناشی از حمل و نقل انجام میشود، جای خوشحالی دارد اما همه این تلاشها برای تغییر روند رشد کربن در جهان، کافی نیست. پرواضح است که پیشرفت در این مسیر مستلزم اقداماتی متفاوت و همکاری بسیار نزدیک میان تمامی کشورهای جهان است. در این راستا جهان به رویکردی استراتژیک، سیستمی و هماهنگ برای کربنزدایی از حمل و نقل نیازمند است. حمل و نقل باید با ایجاد فرصت به ویژه برای فقرا، زنان و کودکان و تقویت رقابت در سطوح کشوری بینجامد.