گروه سیاسی- چهاردهم تیر سال 1361، اتومبیل هیئت نمایندگی دیپلماتیک کشور حین ورود به شهر بیروت و در هنگام عبور از پست ایست و بازرسی توسط  مزدوران حزب فالانژ لبنان متوقف شده و چهار سرنشین خودرو مزبور با وجود مصونیت دیپلماتیک – توسط آدم‌ربایان دست‌نشانده رژیم تروریستی به گروگان گرفته شدند.
به گزارش اقتصادسرآمد، در این آدم ربایی سردار احمد متوسلیان وابسته نظامی سفارت ایران در بیروت، سید محسن موسوی کاردار سفارت ایران در بیروت، تقی رستگار مقدم کارمند سفارت ایران و کاظم اخوان عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی به اسارت درآمدند و طی اخباری رسمی و غیر رسمی بعدا تحویل رژیم صهیونیستی داده شدند. دقایقی بعد از ربوده شدن احمد متوسلیان و همراهانش، رادیو اسرائیل اعلام می‌کند: ژنرال احمد متوسلیان، طراح عملیات فتح المبین و بیت المقدس، در پست بازرسی «برباره» به اسارت گرفته شد. حالا با گذشت 38 سال از این واقعه هنوز اطلاعی از زنده بودن یا شهادت آنان به طور کامل در دسترس نیست.
در حالی که امیدها برای آزادی دیپلمات ها و یا زنده بودن آنها ناامید شدن بود، در سال 96 و در آستانه سی و پنجمین سالگرد ربوده‌شدن این دیپلمات‌ها حرف‌های جدیدتری مطرح شد. 
عیسی ایوبی یکی از روزنامه­‌نگاران از روزنامه الدیار از حزب سوری ــ قومی لبنانی و معاون شبکه جهانی وولتر است که در اخباری گفته شده در زمان بازداشت دیپلمات­‌های ایرانی با 4 دیپلمات در زندان بوده است. 
او با طرح جزئیاتی از روزهای بازداشتش در زندان‌های رژیم صهیونیستی از سردار احمد متوسلیان و همراهانش گفته است: «از اولین باری که وارد سلول شدم قادر به حرف زدن و یا حرکت نبودم. همه آن‌ها یا اکثر آن‌ها از این تعجب کرده بودند که فرد دیگری را کنار آن‌ها قرار بدهند. آن‌ها شروع به حرف زدن با هم کردند. من نمی‌توانستم بفهمم که آنها به هم چه‌چیزی می‌گویند. بعد حاج احمد را شناختم که از من درباره خودم و هویتم پرسید و اینکه چرا از آنجا سر درآوردم. من آن موقع نمی‌دانستم آن‌ها چه‌کسی هستند و ملّیت آن‌ها چیست. آن‌ها گفتند که "ما دیپلمات‌های ایرانی هستیم و در ایست و بازرسی فالانژها ما را ربودند".
بعد از یک هفته ماندن در زندان که مملو از خاطرات و گرمای خاص بود زندان‌بان آمد و گفت که ما را از زندان می‌برند و باید خودمان را آماده کنیم. 5 نگهبان به ما نزدیک شدند. 3 نفر از آن‌ها کیسه‌هایی را روی سر ما کشیدند. این رویه معمول آنجا بود. آن‌ها دست ما را بستند. ما را یک به یک سوار جیپ کردند. از لابه‌لای پارچه‌هایی که روی سرمان کشیده بودند می‌توانستیم کمی نور را احساس کنیم. آنها ما را در جایی نزدیک به کارنت اینا بردند که در مجاورت زندانمان قرار داشت. آنها مجبورمان کردند صف بکشیم و کنار صخره‌های نزدیک دریا بایستیم.
ناگهان صدای تیر گلوله‌هایی را شنیدیم که شلیک شد. حس کردم جنازه افرادی کنارم روی زمین افتاد اما گلوله‌ای به من نخورده بود. شنیدیم که در اطرافم عده‌ای فریاد و ناله می‌کردند. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه شنیدم یکی از تیراندازها به من گفت "این را به‌عهده من بگذار". لحظه‌ای فکر کردم آن خودش می‌خواهد مرا اعدام کند. اما شانه‌های من را گرفت و من را به‌سمت جیپ برد، این در حالی بود که تیراندازی همچنان ادامه داشت. بعد از چند دقیقه موتور جیپ‌ها روشن شد و من را به زندان زیرزمینی برگرداندند. آن موقع اواخر ژانویه 1983 بود».
روایت عیسی ایوبی احتمالات شهادت این دیپلمات‌ها را بار دیگر در رسانه‌ها مطرح کرد. و افراد مختلف در اظهارنظرهای متفاوت تلاش کردند به‌خاطر بیاورند که احتمال شهادت این دیپلمات‌ها نیز جزو احتمالات قوی سرنوشت این پرونده است. برخی از همرزمان حاج احمد متوسلیان نیز با بعید ندانستن شهادت آنان به قوت این احتمال نیز اشاره کردند. اما به‌واقع سرنوشت این چهار دیپلمات به شهادت ختم شده یا آنان 37 سال است که در اسارت رژیم صهیونیستی به‌سر می‌برند؟
دیروز کانال اخبار نیمه محرمانه که منتسب به یکی از نمایندگان اصولگرای مجلس است، نوشت: «طبق خبرهای رسیده، بالاخره انتظارها به سر رسید و بعد از ۳۸ سال پیکر مطهر شهید والامقام مقام حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او شهیدان سیدمحسن موسوی، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان، پیدا شده است و به زودی به ایران بازخواهند گشت.»طبق خبرهای رسیده، بالاخره انتظارها به سر رسید و بعد از ۳۸ سال پیکر مطهر شهید والامقام مقام حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او شهیدان سیدمحسن موسوی، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان، پیدا شده است و به زودی به ایران بازخواهند گشت.
در همین زمینه فرزند شهید همت نیز با انتشار یک پیام در صفحه توییتر خود از بازگشت پیکر شهید متوسلیان به ایران خبر داد.محمد مهدی همت در این باره نوشت: «خبر شهادت عموی عزیزم ‎حاج احمد متوسلیان و همراهان غریبش در همان ابتدای اسارت به گوش می‌رسد. گویا محل دقیق پیکرها هم اعلام شده است. می‌خواهید ‎مرد و ‎نامرد را بشناسید ببینید چه کسی پای کار می‌ایستد.»
از سوی دیگر محمد احسان محمد حسنی، مدیرعامل مؤسسه اوج، در یادداشتی در این زمینه نوشته است: «و حالا پس از ۳۸ سال از واقعه تلخ ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، به جای تجسّم و تصّور و تخیّل، خبر آورده اند که فاتح راستین خونین شهر، حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او «سیدمحسن موسوی»، «تقی رستگار مقدم» و «کاظم اخوان» پس از ربوده شدن و سپری کردن ایّام کوتاهی در اسارت نیروهای مزدور شبه نظامی فالانژ وابسته به رژیم صهیونیستی، در ساحل مدیترانه تیرباران شده اند و محل دفن ایشان هم مشخص است.»
پس از 4 دهه دیروز وزارت خارجه در بیانیه ای تاکید کرد: «همانطور که طی این سال‌ها اعلام شده است، شواهد و قرائن گویای آن است که دیپلمات‌های ربوده شده در لبنان، به نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی تحویل داده شده و متعاقبا به سرزمین‌های اشغالی منتقل شده‌اند و اکنون در زندان‌های این رژیم نامشروع به سر می‌برند.»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «جمهوری اسلامی ایران با قدردانی از همکاری و اقدامات دولت لبنان برای تعیین سرنوشت چهار دیپلمات مذکور از جمله ارسال نامه برای دبیرکل وقت سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۰۸، که در آن بر ربوده شدن دیپلمات‌های ایرانی تاکید شده است، بار دیگر از مقامات لبنانی و همچنین از دبیرکل سازمان ملل متحد و صلیب سرخ جهانی و دیگر نهادهای بین‌المللی مجدانه می‌خواهد تا به وظیفه ذاتی، حقوقی و انسانی خود در پیگیری این پرونده عمل کنند و تمام تلاش خود را برای روشن شدن وضعیت دیپلماتهای ربوده شده به کار برند و در همین چارچوب، مجددا بر پیشنهاد خود مبنی بر تشکیل کمیته حقیقت یاب از سوی صلیب سرخ جهانی تاکید دارد.»