گروه نفت و انرژی - طی روز‌های اخیر شاهد اعتصابات سراسری کارگران صنعت نفت هستیم، کارگران به شرایط بد کاری خود اعتراض داشته و خواستار پرداخت حقوق عقب افتاده خود هستند که چندین ماه است پرداخت نشده، از سوی دیگر رفتار شرکت‌های پیمانکاری با کارگران به هیچ عنوان مطلوب نیست و کارگران خواستار رسیدگی به وضع خود هستند.  به نظر می‌رسد، بزرگترین مشکل کارگران صنعت نفت در حال حاضر وجود شرکت‌های پیمانکاری است. زمانی که شرکت‌های پیمانکاری به وجود آمدند آن‌ها در مواردی خاص مانند حمل و نقل، آشپزی اقداماتی از این قبیل، از طریق مناقصه شرکت می‌کردند و شرکت‌های دولتی اقدامات این چنینی را به شرکت‌های پیمانکاری واگذار می‌کردند، اما به مرور این قانون تفسیر به رای شد و در کار‌های تخصصی و مهندسی نیز شرکت‌های پیمانکاری وارد شدند، در حالی که آن‌ها در این زمینه از هیچ صلاحیت‌ای برخوردار نیستند.
به گزارش اقتصادسرآمد، اعتصاباتی که در بدنه کارگری صنعت‌نفت افتاده را باید از چند جانبه مورد بررسی قرار داد، مطالبات کارگران به دلیل اینکه تشکل‌های کارگری وجود ندارد تلنبار شده و با توجه اینکه طی سال‌های گذشته به این مشکلات رسیدگی نشده، در حال حاضر این مسائل سر باز کرده و در اعتصاباتی که کارگران صنعت نفت انجام داده‌اند، جلوه بیرونی پیدا کرده است.
یکی از معضلات مسائل کارگری امروز قانون کار است. در برنامه سوم توسعه به بعد تلاش های‌زیادی انجام شد که حق اعتراض و اعتصاب به عنوان یک ابزار قانونی برای کارگران در نظر گرفته شد، اما متاسفانه، در طی این سال‌ها نتوانسته رخ دهد، در حال حاضر نیز کارگران از قدرت چانه‌زنی برای احقاق حق خود برخوردار نیستند و هر اعتصابی که صورت می‌گیرد به این موضوع به صورت تابو نگاه می‌شود، در صورتی که بر اساس قوانین سازمان جهانی کار که ایران نیز عضو رسمی آن است، حق اعتراض و اعتصاب به عنوان یک حق قانونی برای کارگران به حساب می‌آید.
شکل گیری اعتصاب گسترده 
در حوزه نفت ایران
حمید اسماعیلی فعال حوزه کارگری و حوزه نفت، در خصوص اتفاقات اخیر و اعتصابات کارگران صنعت نفت، به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: با توجه به واکنش کارگران نفت ایران، حق اعتراض و اعتصاب برای کارگران بر اساس اعلام سازمان جهانی کار به عنوان آخرین حربه برای احقاق حق در نظر گرفته شده تا از یک طرف آن‌ها بتوانند صدای خود را به گوش مسئولان رسانده و از سوی دیگر نیز با این اعتراضی که انجام می‌دهند توجهات را به خود جلب کنند تا بتوانند گره ای از مشکلات خود باز کنند.
فریادهای کارگزان حوزه انرژی در ایران تاکنون به گوش مسئولان نرسیده
او با یادآوری این نکته که متاسفانه فریادهای این قشر زحمتکش حوزه انرژی در ایران تاکنون به گوش مسئولان نرسیده و یا اگر رسیده بازخوردی در بر نداشته است افزود: کارگران به عنوان یکی از اضلاع سه گانه مذاکرات کارگری باید از حق چانه‌زنی برخوردار باشند، اما با توجه به نگاه انتظامی که به مقوله کارگری و اعتراضات کارگری وجود دارد، شاهد هستیم که هر زمانی که یک اعتراض در یک گوشه‌ای از کشور کارگران انجام می دهند، سریع این موضوع از حالت صنفی خود خارج می‌شود، در صورتی که چنین نگاهی درست نیست، این درحالیست که اگر مشکلات و اعتراصات کارگران به رسمیت شناخته شود، می‌توان در چنین شرایطی به مشکلات با دیده منطقی نگاه کرد و مشکلات را با مذاکره و گفتگو حل کرد. همچنین در این شرایط می‌توان یک سری از موانعی که بر سر احقاق حق کارگران وجود دارد را از میان برداشت.
قانون تفسیر به رای شد
اسماعیلی با تاکید بر این که بزرگ ترین مشکل کارگران صنعت نفت در حال حاضر وجود شرکت‌های پیمانکاری است، ادامه داد: زمانی که شرکت‌های پیمانکاری به وجود آمدند آن‌ها در مواردی خاص مانند حمل و نقل، آشپزی اقداماتی از این قبیل، از طریق مناقصه شرکت می‌کردند و شرکت‌های دولتی اقدامات این چنینی را به شرکت‌های پیمانکاری واگذار می‌کردند، اما به مرور این قانون تفسیر به رای شد و در کار‌های تخصصی و مهندسی نیز شرکت‌های پیمانکاری وارد شدند، در حالی که آن‌ها در این زمینه از هیچ صلاحیت‌ای برخوردار نیستند.
اگر وزارت نفت قصد دارد که به این انتصابات پایان دهد آن هم به شکل اصولی باید شرکت‌های پیمانکاری که در حوزه‌های تخصصی ورود کردند، بدون اینکه هیچگونه تخصصی در این زمینه نداشته باشند را باید تعطیل کند و خود مستقیماً با نیروی کار طرف حساب شود، زیرا اساساً به لحاظ ماهیت و شکل قانون شرکت‌های پیمانکاری نمی‌توانند در کار‌های تخصصی و مهندسی صنعت نفت وارد شود، این مسئله دور زدن قانون است که با تفسیر شخصی از قانون مدیریت خدمات کشوری چنین تصوری صورت گرفته که شرکت‌های پیمانکاری می‌توانند در هر حوزه که دلشان خواست وارد شوند و هر رفتاری که خواستند را با کارگر انجام دهند.
در حال حاضر با توجه به تحریم صنعت این کارگران هستند که بار اصلی این تحریم را بر دوش می‌کشند. در چنین وضعیتی به جای اینکه دولت و وزارت نفت، از کارگران تقدیر کند نه تنها این کار را انجام نمی‌دهد، بلکه در شرایط آب و هوایی جنوب و گرمای که الان آنجا وجود دارد، پا عدم پرداخت حق و حقوق آنها، برای کارگران مشکلات بسیاری را به وجود آورده اند اگر واقعاً قصد جدی وجود دارد که چنین وضعیتی اصلاح شود باید در اسرع وقت رابطه کارگران و کارفرمایان در صنعت نفت مورد اصلاح قرار گیرد.