تصادفات وسایل نقلیه موتوری یکی از مهم‌ترین دلایل مرگ و میر در سطح جهان است که کشورهای در حال توسعه بیشترین ‏میزان این تصادفات را به خود اختصاص داده‌اند.روزانه حدود ۳۰۰۰ تصادف رانندگی در سراسر جهان رخ می‌دهد. به نظر ‏می‌رسد که علت حدود ۲۲ درصد از تصادفات وسایل نقلیه در بزرگراه‌ها و آزادراه‌های جهان، نوشیدن مشروبات الکلی و مصرف ‏مواد مخدر باشد. ‏
به گزارش اقتصادسرآمد، مرگ و میر ناشی از تصادف‌های خودروها به عنوان یازدهمین عامل شایع مرگ و میر در بسیاری از ‏مناطق جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه شناخته می‌شود و در این میان افراد در رده‌های سنی ۵ تا ۲۴ سال با بیشترین خطر ‏آن مواجه‌اند.لیبی تاکنون با آمار مرگ ۷۳.۴ نفر از هر ۱۰۰ هزار نفر، بیشترین میزان تصادفات رانندگی در جهان را به خود ‏اختصاص داده است.‏
کشورهای کم درآمد و با در آمد متوسط، کمتر از نیمی از وسایل نقلیه جهان را در اختیار دارند. با این وجود بیش از ۹۰ درصد از ‏کل مرگ و میرهای رانندگی در جهان به آن‌ها اختصاص دارد.‏وضعیت بد و ناایمن شبکه‌های راه‌های این کشورها و هم‌چنین کمبود منابع برای اجرای قوانین ایمنی در جاده‌ها و عدم دسترسی ‏سریع به کمک‌های پزشکی از عوامل اصلی این موضوع است. ‏در مقابل کشورهایی که کمترین میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده‌ای را دارند، عمدتاً کشورهایی با درآمد بالا هستند که از ‏منابع لازم برای نگهداری جاده‌های خود با استاندارد بالا برخوردار هستند و قوانین سختگیرانه‌تری را برای استفاده از جاده‌ها اجرا ‏می‌کنند.‏علاوه بر جاده‌های ناایمن و فقر آموزشی، در برخی از کشورهای کم درآمد، وسایل نقلیه حمل و نقل عمومی غیراستاندار و فرسوده ‏به عنوان اصلی‌ترین علت مرگ و میر ناشی از تصادفات شناخته می‌شود. به طور مثال در نیجریه و کنیا وسایل نقلیه عمومی  ‏مسافرگیری بیش از حد و سرعت غیرمجاز شهرت دارند به عبارت دیگر در این کشورها علاوه بر اینکه وسایل نقلیه عمومی خود ‏استانداردهای کافی را ندارد، رانندگان آن‌ها نیز اغلب به قوانین راهنمایی و رانندگی بی‌توجه‌ هستند.‏متاسفانه در این کشورها علاوه بر اینکه استانداردهای جاده‌ای و خودرویی رعایت نمی‌شود، مقررات در این کشورها که مجوز ‏تردد وسایل نقلیه را صادر می‌کند نیز سهل‌انگارانه تعیین شده و سخت‌گیرانه نیست به نحوی که این کشورها را به بهشت وسایل ‏نقلیه قدیمی و ناایمن تبدیل کرده است.‏بدون شک کاهش تعداد خودرو و تردد خودرهای ناایمن نقش به سزایی در کاهش سرانه تلفات تصادفات جاده‌ای دارد اما تحقق این ‏امر بسیار دشوار است چرا که تنها ۳۳ درصد از کشورهای جهان سیاست‌های فعالی برای توسعه و تشویق مردم به پیاده‌روی یا ‏دوچرخه‌سواری به عنوان جایگزینی برای رانندگی دارند. ضمن آنکه منابع مالی محدود، تصویب و اجرای این سیاست‌ها را نیز ‏دشوار می‌کند.‏