گروه انرژی- سالها اضافه برداشت بی رویه از منابع زیرزمینی و نبود برنامه جامع بهره وری آب موجب شده تا صدمات جبران ناپذیری به منابع آبی کشور در سفره های زیرزمینی زده شود.اکنون میزان آب قابل دسترس به عنوان منابع آب تجدیدپذیر کشور نسبت به نیاز مصرف در بخش های شرب، کشاورزی، صنعت و نیاز زیست محیطی کم است و مسئولان به فکر استفاده از منابع غیرمتعارف آبی افتاده اند. یکی از این منابع غیرمتعارف، استفاده از پساب تصفیه شده فاضلاب است که تاکنون فقط برای تأمین آب بهداشتی و استفاده در صنعت، کشاورزی و مصارف زیست محیطی استفاده می شد اما اخیراً در برخی استانهای کشور از جمله استانهای مازندران و همدان طرح هایی در حال بررسی است تا بتوانند از پساب تصفیه شده فاضلاب، آب مقطر تأمین کنند که تبدیل این آب مقطر با مکانیزم دستگاههای شیرین سازی آب به آب شرب امکان پذیر خواهد بود.
به گزارش اقتصادسرآمد، بررسی ها نشان می دهد اگر روند کاهش بارش های کشور و باقی ماندن متوسط سالانه بارش ها زیر مقدار متوسط درازمدت ادامه پیدا کند، روند مصرف بی رویه آب تصفیه شده شرب در جامعه ادامه دار شود و همچنین افزایش جمعیت در کلانشهرهایی چون تهران به صورت غیربرنامه ریزی شده ادامه یابد، شاید حدود 10 سال دیگر چاره ای جز روی آوردن به تامین منابع آبی غیرمتعارفی چون شیرین سازی آب مقطر تهیه شده از تصفیه فاضلاب خانگی نداشته باشیم.پیش از این، در کشورهایی چون امریکا نیز تحقیقات در این زمینه آغاز شده و در بخشی از کشور ژاپن که در انجام تحقیقات تصفیه فاضلاب، کشوری پیشرو است، تولید آب با استانداردهای شرب از پساب تصفیه شده فاضلاب اجرایی شده است.
در کشور ما، تصفیه‌ فاضلاب و رهاسازی آن در محیط یا مصرف دوباره در دهه‌های اخیر مورد تأکید ویژه قرار گرفته است و هم‌اکنون، برخی از صنایع بزرگ در کشور از جمله در استان اصفهان، فاضلاب‌های صنعتی را تصفیه و سپس به محیط برمی‌گردانند یا دوباره مصرف می‌کنند. در تحقیقی که در سال ۹۰ توسط جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف انجام شد، به بررسی بازیافت و استفاده‌ مجدد از پساب برای مشکل تأمین آب و دفع فاضلاب شهر تهران، به‌عنوان یک راه‌حل مناسب و دارای تجارب موفق در زمینه‌ آب شهری در شهرهای مختلف دنیا و اثرات محیط‌زیستی و اقتصادی آن پرداخته شده است. در این تحقیق، پس از شناخت مصرف‌کنندگان عمده‌ آب تهران، کمیت و کیفیت آب موردنیاز آنها بر اساس استانداردهای موجود بررسی شده است. سپس منابع موجودِ تأمین آب و امکان انتقال از یک تولیدکننده به مصرف‌کننده مورد تحلیل قرار گرفته است. در نهایت با توسعه‌ یک مدل بهینه‌سازیِ خطی با هدف کمینه کردن هزینه‌ها، تأمین و تخصیص آب به هر مصرف‌کننده تعیین شده است.
تصفیه‌ پساب‌ها می‌تواند وابسته به مورد استفاده‌ آنها باشد. در حالت کلی تصفیه و بازچرخانی فاضلاب در محل مصرف می‌تواند به‌عنوان گزینه‌ کم‌هزینه‌تر و سریع‌تر از تصفیه‌خانه‌ها مرکزی مورد استفاده قرار گیرد. این منبع جایگزین می‌تواند جهت مصارف شهری در این موارد کاربرد داشته باشد: استفاده جهت شست‌وشو (ماشین لباس‌شویی، فلاش‌تانک‌ها و...)، آب‌نماهای شهری، دریاچه‌ مصنوعی، آب موردنیاز پارک‌های شهری و جنگلی و جنگل‌کاری حاشیه‌ شهرها جهت کاهش آلودگی هوا و تلطیف هوای شهری، وضوخانه‌ها، کارواش‌ها، فعالیت‌های صنعتی به‌خصوص در بخش فرآیند و خنک‌سازی، شارژ منابع آب زیرزمینی، استفاده در مجتمع‌های مسکونی، مصارف غیرشرب شهری، آبزی‌پروری، آبیاری کشاورزی و مناظر طبیعی، آبیاری و کشت گیاهانی چون علوفه، گندم، پنبه( با توجه به دارا بودن عناصر غذایی از قبیل ازت، فسفر و پتاس و عناصر کم‌جذب مانند مس، روی و منگنز که به‎تدریج در حین تجزیه‌ شدن مواد در خاک رها شده و مورد استفاده‌ گیاه قرار می‌گیرند) و غیره. البته لازمه‌ عملی کردن این امر، اجرا شدن قانون سیستم بازچرخانی و تفکیک تأسیسات لوله‌کشی شرب و غیرشرب در ساختمان‌هاست.