ادامه از صفحه اول
 را از بین ببریم و صفر کنیم. یعنی هیچ دستگاهی از دادن مالیات معاف نباشد. اگرهم می‌خواهیم به یک تولیدکننده در یک منطقه محروم سیاست مالیاتی اعمال کنیم، بگوییم تا پنج سال نرخ مالیات صفر است نه اینکه معاف از مالیات است. لغت معافیت باید از فرهنگ مالیاتی ایران حذف شود. اما الان بخش عمده اقتصاد ما معاف از مالیات است. هر کسی که طبق قانون در این مملکت درآمد دارد از آستان قدس تا آبدارچی فلان شرکت اگر درآمدش از آن حدی که باید بالاتر است باید مالیات بدهد و اگر پایین‌تر است باید به کمیته امداد معرفی شود تا اعانه بگیرد. این تجربه در دنیا موفق بوده است. در کشور‌های توسعه‌یافته همچون کشور‌های اروپایی، امریکا، ژاپن، کانادا و استرالیا از مرگ می‌شود فرار کرد از مالیات نمی‌شود. این ضرب‌المثل شده است یعنی سیستم مالیاتی آنقدر کاراست.دوم باید جلوی فرار مالیاتی را بگیریم. الان در اطراف شهر تهران در دماوند، لواسان، رودهن، اسلام‌شهر، بومهن و کرج زمین‌ها میلیاردی معامله می‌شوند، ولی دولت یک ریال مالیات نمی‌گیرد یا رقم مالیات بشدت کم است. فردی یک مسکن را یک میلیارد می‌خرد بعد شش میلیارد می‌فروشد و پنج میلیارد سود می‌کند، اما حتی صد میلیون هم مالیات نمی‌دهد. به خاطر همین باید سعی کنیم با استفاده از تکنولوژی اطلاعات، سیستم بانکی را با سیستم مالیاتی، سیستم گمرکی و سیستم معاملاتمان به هم متصل کنیم، این امکان‌پذیر است.باید از دستاورد‌های جهان توسعه‌یافته استفاده کنیم. اگر استفاده نکنیم همین روزگارمان می‌شود و عقب می‌افتیم. آن‌ها تکنولوژی دارند که می‌توانند مالیات را بگیرند. این چیز خاصی نیست و ما می‌توانیم از تجربه و دستاورد‌های بشری در این زمینه استفاده کنیم. پس یک اصلاح درآمد، اصلاح ساختار مالیات‌هاست.یک اصلاحات ساختاری دیگر، مولدسازی دارایی‌های دولت است. دولت دارایی‌هایی دارد که اگر آن‌ها را بفروشد هم مخارجش پایین می‌آید و هم درآمدش افزایش پیدا می‌کند. مثلاً در تهران برای وزارتخانه‌های دولتی خانه سازمانی دیگر مفهومی ندارد. در شهر تهران یا مراکز استان‌ها همه نهاد‌ها از ریاست جمهوری تا وزارتخانه‌ها، خانه سازمانی دارند. طرف خانه خودش را اجاره می‌دهد تا در خانه سازمانی بنشیند. این خانه‌ها باید به قیمت واقعی عرضه شود. همین باعث می‌شود تا عرضه مسکن بیشتر شود و هم درآمدی برای دولت به وجود بیاید. هم هزینه نگهداری برای دولت ندارند. این اصلاحات هم در بخش مخارج دولت است هم در بخش درآمدی؛ بنابراین مولدسازی دارایی‌های دولت یکی از منابع مهم درآمدی دولت می‌تواند باشد. اما مجموعه حکومت باید این را بخواهد. مثلا وزارت نفت در تهران صد‌ها هزار خانه سازمانی در بهترین نقاط تهران دارد. این‌ها فروخته شود و صرف خود صنعت نفت بشود نه در بخش‌های دیگر.مهم‌تر از درآمد‌ها اصلاح در ساختار هزینه دولت است. هزینه‌ها باید روشن باشد. ما باید هزینه‌های غیرضرور را از بودجه کسر کنیم، ولی دولت به‌تنهایی نمی‌تواند این کار را انجام دهد. باید مجموعه حکومت یعنی سه قوه این را بخواهد. مثالی بزنم فلسفه تاسیس وزارت رفاه در دولت اصلاحات این بود که کمیته امداد، بهزیستی، بنیاد شهید، بنیاد پانزده خرداد و صندوق‌های بازنشستگی در این مجموعه یکی شوند. همین الان این صندوق‌های بازنشستگی باعث شده است تا به‌علت قوانین و مقرراتی که مجلس وضع کرده است، طلاق در جامعه گسترش یابد. یعنی خانمی که مادرش مستمری‌بگیر تامین اجتماعی است، پس از مرگ مادرش در سن نود سالگی در سن هفتاد سالگی از شوهرش به صورت صوری یا قانونی طلاق می‌گیرد تا مستمری مادرش را بگیرد. یا الان ما به یک نفر دو حقوق بازنشستگی می‌دهیم. مثلا اکثر خانم‌های شاغل که شوهرشان حقوق بازنشستگی می‌گیرند پس از مرگ همسر، هم حقوق بازنشستگی خودشان را می‌گیرند و هم شوهرشان را. این در حالی است که دولت سالانه بالغ بر نود هزار میلیارد تومان به صندوق‌های بازنشستگی کمک می‌کند، این‌ها به اصلاحات نیاز دارد. ما باید سعی بکنیم بانک‌های اطلاعاتی خود را تقویت کنیم. یکی دیگر از اصلاحات این بخش که در بخش اصلاح درآمدی هم اشاره شد، فروختن دارایی‌های دولت است که علاوه بر درآمدزایی از هزینه‌های دولت کم می‌کند. همین موجب شفاف شدن هزینه‌ها می‌شود. الان مثلاً در شهر مشهد تمام دانشگاه‌های ما مهمان‌سرا دارند یا بعضی از نهاد‌های نظامی در شهر مشهد هتل می‌سازند. خب چه نیازی به این هزینه‌هاست؟  
* اقتصاددان ‏