طرح های بی منظور
ادامه از صفحه اول
زیرا در بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک قیمت خانه چنان افزایش یافته که خرید را غیرممکن و اجاره را بسیار دشوار کرده و از همین روی بسیاری از گروه های درآمدی به حاشیه رانده شدهاند و این شهرها با قیمتهای نجومی تقریبا غیرقابل سکونت محسوب میشوند.در واقع امر مساله اینجاست که تخصیص تسهیلات مسکن به خانوارهای فاقد مسکنی که صاحب فرزند سوم میشوند طوری مطرح شده است که نه با اصول و رویکردهای جاری در دو حوزه هم فراخوان است، نه طرح مداخله ای محسوب شود، نه طرحی که مشوق فرزندآوری است و نه سویههایی از پرداختن به مسکن کم درآمدها در آن جلب نظر میکند. این طرح بیشتر حاکی از ناآگاهی عامدانه نسبت به شرایط است که بر وضعیت اقتصادی بغرنج بر فرزندآوری تاکید مستقیم نکرده و مشمول فرزندآوری ارادی است.از یک سو این طرح به دو حوزه سیاستگذاری توجه نشان داده است و با تسهیلاتی در یک مورد، سعی کرده مسایل حوزه دیگر را نیز تسهیل کند که مصداق با یک تیر دو نشان زدن است. در عین حال مسئولیتی در برابر مساله یابی و تطابق با اصول جاری و حتی تحقق پذیری آن عهده دار نشده است. از سوی دیگر نادیده گرفتن مسایلی چون کافی نبودن درآمد برای بازپرداخت وام در بسیاری از گروه های درآمدی نیز از جمله مسایلی است که در این طرح ظاهرا مورد توجه نبوده است.در شرایط کنونی مردم ضروریات روزمرهای دارند که از تامین آن در مانده اند و نیازهای جاری ای که عدم دسترسی به آن ها از مرز هشدار گذشته است؛ نظیر وضعیت معیشتی، ضعف سلامت، ناامنی غذایی و ناامنی دارویی در شرایط پاندمی کرونا، حالا سوال اینجاست این طرح قرار است کدام مشکل را حل کند؟ اصلا ۱۵۰ میلیون بودجه ای است که قادر به حل کمترین مساله ای باشد یا نمایندگان قصد داشتند بگویند در زمان حضورشان در مجلس به مشکلات معیشتی و زیستی مردم هم میاندیشند و کاچی به از هیچی ست.علاوه بر این نگرش مطرح شده مسکن به عنوان «اجتماعپذیری و نظم اجتماعی»[ نظم اجتماعی یا قشربندی اجتماعی خاصی را در سطح جامعه ایجاد میکند. اینکه یک فرد در کجا و در میان چه کسانی زندگی می کند، بخش مهمی از فرایند اجتماع پذیری و تحولات در زندگی اجتماعی او را شکل می دهد. بنابراین قانون، برنامه و سیاست مسکن باید آنچه به عنوان «اجتماع های خوب» نگریسته میشود را در نظر گرفته و ارتقاء دهد، ضمن آنکه به مردمانی که می خواهند در اجتماعهایشان باشند احترام بگذارد. یکی از ابعاد اساسی این نگرش، فراگیرندگی و محرومیت نسبی در سطح جامعه است. شواهد به دست آمده از اثرات این رویکرد در سراسر جهان خود را در قراردادها و هنجارهای اجتماعی قومیت گرا، طبقهگرا، اقلیتهای مذهبی، منطقهبندیهای محرومیتساز و تصویب قانون منصفانه در بخش مسکن نشان داده است. این نگرش به طور مرتب با این چالش درگیر است که فلان قانون، برنامه یا سیاست چه اثراتی بر زندگی (وضعیت رفاه) افراد یک جامعه خواهد گذاشت که معمولا به این موارد هم در ارایه طرحهای شتابزده مرتبط با مسکن توجه نمیشود.در نهایت به نظر میرسد که نمایندگان مردم باید نگاه مسئولانهتری نسبت به آنان داشته باشند و به دنبال سیاستها وبرنامههایی باشند که به مردم کمک کند زندگی مطلوبی برخوردار شوند و حداقل پیوندی میان درآمد و سلامت و تندرستی ایجاد کنند که استرس و التهابهای جاری و ناشی از فقر را بکاهد و با در نظر گرفتن واقعیتهای جاری و زیست روزمره مردم به این سوال پاسخ دهند که دقیقا “چه سیاست یا برنامهای به مردم کمک خواهد کرد در وضعیت اقتصادی امروز از زندگی بهتری برخوردار شوند؟
زیرا در بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک قیمت خانه چنان افزایش یافته که خرید را غیرممکن و اجاره را بسیار دشوار کرده و از همین روی بسیاری از گروه های درآمدی به حاشیه رانده شدهاند و این شهرها با قیمتهای نجومی تقریبا غیرقابل سکونت محسوب میشوند.در واقع امر مساله اینجاست که تخصیص تسهیلات مسکن به خانوارهای فاقد مسکنی که صاحب فرزند سوم میشوند طوری مطرح شده است که نه با اصول و رویکردهای جاری در دو حوزه هم فراخوان است، نه طرح مداخله ای محسوب شود، نه طرحی که مشوق فرزندآوری است و نه سویههایی از پرداختن به مسکن کم درآمدها در آن جلب نظر میکند. این طرح بیشتر حاکی از ناآگاهی عامدانه نسبت به شرایط است که بر وضعیت اقتصادی بغرنج بر فرزندآوری تاکید مستقیم نکرده و مشمول فرزندآوری ارادی است.از یک سو این طرح به دو حوزه سیاستگذاری توجه نشان داده است و با تسهیلاتی در یک مورد، سعی کرده مسایل حوزه دیگر را نیز تسهیل کند که مصداق با یک تیر دو نشان زدن است. در عین حال مسئولیتی در برابر مساله یابی و تطابق با اصول جاری و حتی تحقق پذیری آن عهده دار نشده است. از سوی دیگر نادیده گرفتن مسایلی چون کافی نبودن درآمد برای بازپرداخت وام در بسیاری از گروه های درآمدی نیز از جمله مسایلی است که در این طرح ظاهرا مورد توجه نبوده است.در شرایط کنونی مردم ضروریات روزمرهای دارند که از تامین آن در مانده اند و نیازهای جاری ای که عدم دسترسی به آن ها از مرز هشدار گذشته است؛ نظیر وضعیت معیشتی، ضعف سلامت، ناامنی غذایی و ناامنی دارویی در شرایط پاندمی کرونا، حالا سوال اینجاست این طرح قرار است کدام مشکل را حل کند؟ اصلا ۱۵۰ میلیون بودجه ای است که قادر به حل کمترین مساله ای باشد یا نمایندگان قصد داشتند بگویند در زمان حضورشان در مجلس به مشکلات معیشتی و زیستی مردم هم میاندیشند و کاچی به از هیچی ست.علاوه بر این نگرش مطرح شده مسکن به عنوان «اجتماعپذیری و نظم اجتماعی»[ نظم اجتماعی یا قشربندی اجتماعی خاصی را در سطح جامعه ایجاد میکند. اینکه یک فرد در کجا و در میان چه کسانی زندگی می کند، بخش مهمی از فرایند اجتماع پذیری و تحولات در زندگی اجتماعی او را شکل می دهد. بنابراین قانون، برنامه و سیاست مسکن باید آنچه به عنوان «اجتماع های خوب» نگریسته میشود را در نظر گرفته و ارتقاء دهد، ضمن آنکه به مردمانی که می خواهند در اجتماعهایشان باشند احترام بگذارد. یکی از ابعاد اساسی این نگرش، فراگیرندگی و محرومیت نسبی در سطح جامعه است. شواهد به دست آمده از اثرات این رویکرد در سراسر جهان خود را در قراردادها و هنجارهای اجتماعی قومیت گرا، طبقهگرا، اقلیتهای مذهبی، منطقهبندیهای محرومیتساز و تصویب قانون منصفانه در بخش مسکن نشان داده است. این نگرش به طور مرتب با این چالش درگیر است که فلان قانون، برنامه یا سیاست چه اثراتی بر زندگی (وضعیت رفاه) افراد یک جامعه خواهد گذاشت که معمولا به این موارد هم در ارایه طرحهای شتابزده مرتبط با مسکن توجه نمیشود.در نهایت به نظر میرسد که نمایندگان مردم باید نگاه مسئولانهتری نسبت به آنان داشته باشند و به دنبال سیاستها وبرنامههایی باشند که به مردم کمک کند زندگی مطلوبی برخوردار شوند و حداقل پیوندی میان درآمد و سلامت و تندرستی ایجاد کنند که استرس و التهابهای جاری و ناشی از فقر را بکاهد و با در نظر گرفتن واقعیتهای جاری و زیست روزمره مردم به این سوال پاسخ دهند که دقیقا “چه سیاست یا برنامهای به مردم کمک خواهد کرد در وضعیت اقتصادی امروز از زندگی بهتری برخوردار شوند؟
ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
اخبار روز
-
یک سر و گردن بالاتر از همه
-
آشنایی با کفپوش عایق برق فشار قوی
-
«معلم خصوصی ارزان و آنلاین برای شب امتحان» با یک تلفن!
-
تقدیرشرکت آب و نیرو از قهرمانان ورزشی شهرستان گتوند در مسابقات جهانی
-
راه اندازی کارگاه تولید شمش آلومینیوم از ضایعات
-
آمادگی پیام رسان بله برای ارائه خدمات به مسافران سرزمین وحی
-
پرداخت 2200 میلیارد تومان از مطالبات مراکز دانشگاهی طرف قرارداد
-
توزیع ۳۵ هزار بسته معیشتی در مناطق سیل زده استان سیستان و بلوچستان
-
تغییر نگاه به سرمایهگذاریها موجب شده تا بسیاری از دعواهای حقوقی با مذاکرات حل شود
-
بهسازی فضاهای بی دفاع شهری جهت کاهش آسیب های اجتماعی
-
تجهیز بیش از ۱۰۰۰ هکتار از زمینهای کشاورزی اردبیل به سیستم آبیاری تحت فشار
-
بهینهسازی طرح روسازی دال خط کوهاندار برای رفع معضل راهآهنهای کویری
-
استفاده از ظرفیت های مردمی در پروژه های اشتغال زایی با همت بنیاد برکت در سال جهش تولید با مشارکت مردم
-
اتمام خط کشی محوری جنوب به شمال خیابان ولیعصر (عج)
-
بهرهبرداری از نخستین نیروگاه خورشیدی حمایتی کشور در کاشان
-
تلاش مضاعف، برنامه محوری و تخصص گرایی - هم افزایی، سودآوری
-
اهمیت طراحی وبسایت برای کسب و کارهای سنتی
-
آغاز بهکار TV شهری در ورودی ساختمان منطقه دو پایتخت
-
۱۰۰ ساختمان بلند در پایتخت روی گسل قرار دارد
-
۱۴ شهر و روستای سیستان و بلوچستان تحتتاثیر زلزله قرار گرفت