ادامه از صفحه اول
در واقع، اگر با اجرای سند همکاری اقتصادی ایران و چین، اقتصاد ایران از فشار تحریمها خارج شود، عملا به همه دنیا نشان خواهد داد میتوان جلوی زورگویی آمریکا ایستاد و شکستش داد. به همین دلیل هم هست که رسانه های برانداز و طرفدار آمریکا در هفته های اخیر با تمام توان علیه این تفاهم تبلیغ کرده و فشارآورده اند تا جزئیات این تفاهم منتشرشود و حتی ریسک برگزاری تجمع اعتراضی و لو دادن نیروهای میدانی شان را هم پذیرفته­اند.3. اقتصاد ایران یکی از دست نخورده ترین اقتصادهای دنیاست که ظرفیت عظیمی برای رشد دارد. برخی بهانه گیران می‌گویند چرا چین؟ چرا با آمریکا و اروپا تفاهم اقتصادی نکنیم؟ پاسخ این است که جمهوری اسلامی با هر ملت و دولتی که به ایران احترام متقابل بگذارد، همکاری اقتصادی تجاری می کند. آمریکا و اروپا خودشان به بهانه های پوچ و مضحک همکاری اقتصادی را کنار گذاشته و با ایران دشمنی می کنند. ایران البته با غرب خرده حسابهایی دارد که حمایت از صدام و رجوی، ساختن داعش و هدایت آن به سوی ایران، قتل قهرمان ملی ما و تحمیل دو جنگ ناجوانمردانه اقتصادی در دهه90 از آن جمله است.لازمه همکاری اقتصادی واقعی و بازی برد-برد، نداشتن روحیه استکباری است. غرب میخواهد ایران راهم مانند سعودی ها بدوشد و تحقیرکند که این البته شدنی نیست. فراموش نکنیم، برونگرایی، بخشی از اقتصاد مقاومتی است و داشتن روابط اقتصادی خوب با شرق، منافاتی با داشتن روابط اقتصادی خوب با غرب ندارد. این تصور که باید یا با غرب ببندیم یا با شرق، ذهنیت دیپلماتهای ترسو و ازرده خارج است که باید از وزارت خارجه زدوده شود.4. ماجرای اخیر چین یکبار دیگر نشان داد سیاستهای کلان رسانه ای نظام باید تغییر اساسی کند. رویکرد فیلتر و سانسور کلی مبتنی بر تصور منسوخ «ما میگوییم مردم چه بدانند»، باعث شده بزرگترین پیروزی در خنثی کردن تحریمها، در ذهن و کام برخی از مردم، یک شکست تلخ حس شود.اگر دشمن داریم که داریم و اگر در جنگ هستیم که هستیم، بخش اصلی این جنگ، در صحنه رسانه در جریان است و آنجا به دلیل روشهای فرسوده و اشتباه داریم می بازیم. سیاستهای کلان رسانه ای نظام در درجه اول باید از حالت پدافندی به آفندی تغییر کند. نظام اسلامی آنقدر دستاورد و منطق دارد که دشمنانش را در عرصه رسانه کاملا به عقب براند و افکارعمومی را از لوث وجود براندازان فاسد وطنفروش پاک کند. کسانی که به تصور ضعف نظام در اسندلال و پاسخگویی، دایم فرمان فیلتر و سانسور می دهند، ضعف خودشان را به پای نظام ننویسند. قدرت نظام را میتوان به عموم نشان داد و اقناعشان کرد اگر اینها بگذارند.5. سند همکاری 25ساله ایران و چین باید در سال 95 تصویب میشد. فراموش نکنیم در دوم بهمن94 شی جین پینگ، بلافاصله پس از اجرایی شدن برجام به تهران آمد تا ایران را به عنوان مفصل راه ابریشم جدید معرفی کند. رئیس جمهور چین در سفر به تهران، قصد داشت نتایح 4سال کمک به ایران برای خنثی کردن تحریمهای فلج کننده (94 - 1391) را برداشت کند، غافل از اینکه دولت ایران بعد از برجام، به همکاری اقتصادی غربی ها امید بسته و کمک چین در دور اول تحریم را فراموش کرده بود. در نتیجه در بهمن 94 با استقبال سرد از شی در تهران، عملا به او پیام داد ما دیگه به شما نیاز نداریم، چشم آبی ها دارند میایند. نتیجه پس زدن پیشنهاد رئیس جمهور چین در تهران، این شد که در دور دوم تحریم و با خروج ترامپ از برجام (اردیبهشت 97)، چین دیگر به ایران کمک نکرد و حتی خط اعتباری کونلون بانک را هم بست و درنتیحه، دور دوم تحریمها، درد و فشار اقتصادی بیشتری به مردم ایران وارد شد.آنچه مسلم است، تفاهم و همکاری اقتصادی ایران با چین، تحریمهای اقتصادی آمریکا علیه ایران را بی اثر و اقتصادایران را قوی میکند. اینکه براندازان علیه این تفاهم به شدت تبلیغ می کنند، تعجبی ندارد اما سوال اینجاست که چرا برخی مسئولان علیه این تفاهم گاردگرفته اند؟ و چرا سال 94 در مسیرش کارشکنی کرده اند؟الان روشن میشود چرا راهکارهای خنثی کردن تحریمها و نجات اقتصاد که از سال97 به مسئولان ارشد اجرایی ارائه شد، هنوز در کشوی میز مسئولان خاک می خورد؟ و سوالی که تاریخ به آن پاسخ خواهد داد اینکه اقتصادایران تاکی می تواند این حجم از خیانت را تحمل کند؟
*کارشناس مسائل اقتصادی و عضو مرکز پژوهش‌های مجاس شورای اسلامی