ادامه از صفحه اول
اما صادرات فرآورده های نفتی به دشواری فروش نفت خام نیست. بنابراین اگر ما بتوانیم بنزین تولیدی در پالایشگاه ستاره خلیج فارس را صادر کنیم، پتانسیل دولت برای تقابل با فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم های آمریکا بالا خواهد رفت، چون دست دولت برای افزایش منابع ارزی بازتر خواهد شد. 
لذا چنانچه دولت همان طرح خود را برای قیمت‌گذاری پایین بنزین در نظر می‌گرفت، قطعاً در آینده ای نزدیک تمام پتانسیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس باید برای مصرف داخلی به کار گرفته می شد. پس اگر ما در کنار بحث تحریم فروش نفت خام، صادرات فرآورده نفتی هم نداشته باشیم واقعا درآمد دولت در بخش فروش نفت به مشکل جدی بر می خورد. بنابراین با طرح احیای کارت های سوخت باید به سمت منطقی کردن مصرف در داخل کشور و کاهش مصرف پیش رویم تا بتوان این فرآورده های نفتی را بیشتر صادر کرد و درآمدها ارزی بیشتری نصیب کشور شود. چون یقیناً فروش بنزین می تواند منبع درآمد خوبی برای کشور باشد. اگر ما بنزین را، چه در بورس و چه در بنادر خود تزریق کنیم در کوتاه ترین زمان و با بیشترین سود به فروش خواهد رسید، اما نفت خام چنین شرایطی را ندارد. 
لذا احیای طرح کارت‌های سوخت می‌تواند مانع از مصرف بی رویه بنزین شود. از طرف دیگر دست دولت برای افزایش درآمدهای ارزی باز خواهد شد. مضافا جلوی قاچاق سوخت را خواهد گرفت. بنابراین در کل این فواید می تواند پتانسیل کشور را در برابر تحریم‌ها، به‌خصوص تحریم‌های صنعت نفت افزایش دهد. افزون بر آن با ان طرح ما مردم را هم عادت می‌دهیم که اگر بخواهند بیش از سهمیه خود مصرف کنند باید هزینه آن را از جیب خود بپردازند. این مسئله می‌تواند یک فرهنگ درست مصرف سوخت را در داخل کشور نهادینه کند؛ این نمی شود که یک عده بخواهند از جیب مردم دست به مصرف بی رویه بنزین بزنند. 
ما باید به صورت دقیق به مسئله نگاه کنیم. یعنی باید ببینیم این سوال شما کدام یک از کشورهای همسایه را در نظر دارد. به هر حال جمهوری اسلامی ایران دارای ۱۵ همسایه است که هر کدام از آنها یک نرخ را برای حامل‌های انرژی و بنزین در نظر دارند. شرایط ترکیه که مانند کشورهای اروپایی یکی از گران ترین نرخ ها را برای بنزین وجود دارد به شدت متفاوت از ایران است. لذا یقیناً این شرایط و این قیمت های بنزین در ترکیه نمی‌تواند در داخل اجرایی شود. در کنار آن قیمت های همسایگانی مانند پاکستان و افغانستان هم نمی تواند در داخل مد نظر قرار گیرد. نرخ های سوخت در کشورهای عربی و یا نرخ های آسیایی، بازار سنگاپور و دیگر نقاط هم شرایط خاص خود را می‌طلبد. بنابراین قیمت گذاری بنزین در داخل باید با شرایط اقتصادی، معیشتی و آثار تورمی انجام شود. 
چون آزادسازی نرخ بنزین کلمه کلی و مبهم است. زمانی که می خواهید این طرح را اجرایی کنید باید دید که با کدام شرایط و با چه توانی می خواهید این طرح را در داخل اجرایی کنید تا بتوانیم نتیجه و آثار مثبتی را برای داخل رقم بزنیم. چون اگر این طرح علیرغم آثار مثبتش، درست اجرایی نشود، مشکلات جدی را در داخل صورت می دهد؛ اگر نرخ های پایین باشد، کماکان شرایط قبلی حاکم است؛ اگر نرخ ها هم بالا باشد آثار تورمی آن بر قشرهای ضعیف جامعه مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. در کنار آن ما در زمان اجرایی شدن طرح هدفمندسازی یارانه ها قیمت خلیج فارس مبنای نرخ گذاری در داخل قرار دادیم. پس اگر این طرح در دولت و مجلس با همان دستور کار گذشته باشد کماکان به همان نرخ نگاه دارد.
اگر ما در کشور این طرح را اجرایی نمی‌کردیم مطمئن باشید در آینده کوتاه باید به فکر تخصیص منابع برای ساخت پالایشگاه های دیگری نظیر پالایشگاه ستاره خلیج فارس می‌بودیم و یا اینکه باید دولت به فکر تامین بودجه برای واردات بیشتر سوخت می بود.