بررسی «اقتصادسرآمد» از اما و اگرهای سرمایهگذاری در آزادراهها
توسعه آزاد راهها در گروی بستر امن سرمایهگذاری
گروه راه و ساختمان- فاطمه عباسی راد - مطابق ماده 22 قانون برنامه ششم توسعه،کشور ایران باید مطابق سند چشمانداز 20 ساله به رتبه سوم منطقه برسد. بر اساس اعلام گزارش رقابتپذیری از سوی مجمع جهانی اقتصاد (WEF) از شاخصهای این گزارش در زمینه کیفیت جادهها، زیرساختهای ریلی، بنادر و حملونقل هوایی است. بنا بر این گزارش، کشور ما در دنیا رتبه 68 و بین کشورهای منطقه رتبه نهم را از نظر کیفیت جادهها دارا است.ایران در سال 1385 با حدود 28 هزار نفر کشته یکی از بالاترین تلفات جادهای را در دنیا داشته که معادل سقوط یک هواپیمای ایرباس در هفته بوده است.
به گزارش اقتصادسرآمد، از سال 85 تا 95 تعداد این تلفات به 16 هزار کشته در سال کاهش پیدا کرده است. تا سال 1366 احداث آزادراهها در کشور با سرمایهگذاری دولت و از محل اعتبارات عمرانی انجام میشد و اولین آزادراه احداث شده در کشور تهران-کرج بود که در سال 1345 به اتمام رسید و عمده سایر آزادراههای احداث شده تا آن زمان کرج-قزوین و تهران-قم به طول 480 کیلومتر بود. سال 1366 با ادامه جنگ این موضوع مطرح شد که مانند سایر نقاط دنیا، آزادراه با سرمایهگذاری بخشخصوصی احداث شود. در آن زمان احداث آزادراه به دلیل عدم توجیه اقتصادی توسط بخشخصوصی مورد استقبال قرار نگرفت. در اوایل دهه 70 به صورت دستوری سرمایهگذاری در احداث آزادراه قزوین-زنجان به عهده بانک ملی گذاشته شد که اولین آزادراه مشارکتی کشور بود و از اوایل دهه 80 با توانمندشدن شرکتهای بخشخصوصی مشارکت آنها در ساخت آزادراهها با آزادراه ساوه – سلفچگان شروع شد.
بههرحال حاصل 55 سال احداث آزادراه از سال 1345 تاکنون حدودا 2565 کیلومتر آزادراه در کشور است یعنی کمتر از 50 کیلومتر در سال در کشور آزادراه احداث شده است و این میزان در 25 سال گذشته که آزادراهها به صورت مشارکتی احداث شدهاند به حدود ۸۰ کیلومتر در سال رسیده است. در حالی که در برنامههای توسعه کشور به احداث 10 هزار کیلومتر آزادراه تاکید شده است،اما با این سرعت حدود 90 سال طول میکشد که به این میزان برسیم.خوشبختانه امروز ایران در ساخت آزادراه در کشور خودکفا است. هزینه احداث اولین آزادراه مشارکتی یعنی آزادراه قزوین- زنجان کیلومتری 100 میلیون تومان تمام شد و در حالحاضر هزینه احداث آزادراهی مشابه آن هر کیلومتر 30 میلیارد تومان است که 300 برابر شده است.
سرمایهگذار جایی خواهد رفت که بستر امنی را احساس کند
خدایار خاشع دبیر کمیته شرکتهای سرمایهگذار در آزادراهها در گفتوگو با خبرنگار روزنامه اقتصاد سرآمد با اشاره به این موضوع که اخیرا به پلیس راه حکم داده شده که به علت شیوع بیماری کرونا، مانع از اخذ عوارض در محل عوارضی آزادراهها شوند، تصریح کرد: سرمایهگذار جایی خواهد رفت که بستر امنی را احساس کند. با این برخوردها تمایل به سرمایهگذاری کمتر خواهد شد.
ضرورت توسعه آزادراههای کشور
وی معتقد است: پارامترهای مختلفی دراین کاهش نقش داشته که شامل کیفیت جاده، راننده و خودرو است. یکی از دلایل این بود که توانستیم طول بزرگراهها و آزادراهها را توسعه داده و طول آن ها را از حدود 7هزار کیلومتر در سال 85 به حدود 19 هزار کیلومتر در سال 98 برسانیم. چراکه در بزرگراهها و آزادراهها، ترافیک رو در رو نیست در نتیجه در تصادفاتی که اتفاق میافتد، تعداد کشتهها کمتر است. وی میگوید: جمع راههای شریانی کشور حدود 35 هزار کیلومتر بوده و در این مدت از سال 85 تاکنون حدود 60 درصد آنها به بزرگراه تبدیل شده است. در پایان سال 98 جمع آزادراهها و بزرگراهها به حدود 21 هزار کیلومتر رسیده است، به همین دلیل باید آزادراههای کشور را توسعه دهیم.
نقش بزرگراه در توسعه و تحول
خاشع تصریح کرد: صرفهجویی در سوخت به علت کوتاهتر شدن مسیر معادل و ایمنی در تردد از مزایای بهرهبرداری از آزادراهها است. همچنین توسعه آزادراهها سبب ایجاد تحولاتی در مناطق کشور خواهد شد.
نگرش اشتباه در ایجاد آزاد راهها
وی تصریح کرد: با وجود همه این مزایا احداث آزاد راه در کشور که با مشارکت بخش خصوصی صورت میگیرد با مشکلات متعددی مواجه است. مشکلات ساخت آزادراه در کشور بیش از این که ناشی از کمبود امکانات و دانش روز باشد ناشی از نگرش غلط به مسائل حوزه آزادراه در کشور است. در مجموع مشکلاتی که وجود دارد باعث عدم جذابیت در سرمایهگذاری در آزادراهها میشود. مهمترین مشکل ما مشکل مالیات قراردادهای شرکتهای سرمایهگذار به صورت BOT است و سود ما معادل سود سپرده بانکی است و در حالی که سپرده بانکی معاف از مالیات بوده، ولی فعالیتهای ما مشمول 25 درصد مالیات است. تاکنون بخش خصوصی در چند دوره با وزرای مختلف راه و شهرسازی برای رفع این موضوع نامهنگاری کردهاند و به نتیجهای نرسیده است و نیازمند تصویب یک تبصره قانونی است. تعدادی از مدیران شرکتهای آزادراهی خصوصی به علت مشکلات مالیاتی ممنوعالخروج هستند.
پایین بودن سود سرمایهگذاری در آزادراهها یکی دیگر از عوامل جلوگیری از سرمایه گذاری ست. سود سرمایهگذاری در آزادراه معادل سود سپرده بانکی است و پایینتر از سود سرمایهگذاری در سایر حوزهها است. در همه جای دنیا این سود معادل حداقل نرخ تامین مالی است و این امر باعث کاهش جذابیت سرمایهگذاری در آزادراهها است همچنین برای برداشت خاک و مصالح برای روسازی و بتنریزی در اوایل۶۰ سازمان معادن و فلزات مجوز برداشت مصالح سنگ از معادن را داشت که برخلاف گذشته برداشت خاک برای خاکریزی به عهده دفاتر فنی استانداری ست که مشکلات خودش را دارد.
به گزارش اقتصادسرآمد، از سال 85 تا 95 تعداد این تلفات به 16 هزار کشته در سال کاهش پیدا کرده است. تا سال 1366 احداث آزادراهها در کشور با سرمایهگذاری دولت و از محل اعتبارات عمرانی انجام میشد و اولین آزادراه احداث شده در کشور تهران-کرج بود که در سال 1345 به اتمام رسید و عمده سایر آزادراههای احداث شده تا آن زمان کرج-قزوین و تهران-قم به طول 480 کیلومتر بود. سال 1366 با ادامه جنگ این موضوع مطرح شد که مانند سایر نقاط دنیا، آزادراه با سرمایهگذاری بخشخصوصی احداث شود. در آن زمان احداث آزادراه به دلیل عدم توجیه اقتصادی توسط بخشخصوصی مورد استقبال قرار نگرفت. در اوایل دهه 70 به صورت دستوری سرمایهگذاری در احداث آزادراه قزوین-زنجان به عهده بانک ملی گذاشته شد که اولین آزادراه مشارکتی کشور بود و از اوایل دهه 80 با توانمندشدن شرکتهای بخشخصوصی مشارکت آنها در ساخت آزادراهها با آزادراه ساوه – سلفچگان شروع شد.
بههرحال حاصل 55 سال احداث آزادراه از سال 1345 تاکنون حدودا 2565 کیلومتر آزادراه در کشور است یعنی کمتر از 50 کیلومتر در سال در کشور آزادراه احداث شده است و این میزان در 25 سال گذشته که آزادراهها به صورت مشارکتی احداث شدهاند به حدود ۸۰ کیلومتر در سال رسیده است. در حالی که در برنامههای توسعه کشور به احداث 10 هزار کیلومتر آزادراه تاکید شده است،اما با این سرعت حدود 90 سال طول میکشد که به این میزان برسیم.خوشبختانه امروز ایران در ساخت آزادراه در کشور خودکفا است. هزینه احداث اولین آزادراه مشارکتی یعنی آزادراه قزوین- زنجان کیلومتری 100 میلیون تومان تمام شد و در حالحاضر هزینه احداث آزادراهی مشابه آن هر کیلومتر 30 میلیارد تومان است که 300 برابر شده است.
سرمایهگذار جایی خواهد رفت که بستر امنی را احساس کند
خدایار خاشع دبیر کمیته شرکتهای سرمایهگذار در آزادراهها در گفتوگو با خبرنگار روزنامه اقتصاد سرآمد با اشاره به این موضوع که اخیرا به پلیس راه حکم داده شده که به علت شیوع بیماری کرونا، مانع از اخذ عوارض در محل عوارضی آزادراهها شوند، تصریح کرد: سرمایهگذار جایی خواهد رفت که بستر امنی را احساس کند. با این برخوردها تمایل به سرمایهگذاری کمتر خواهد شد.
ضرورت توسعه آزادراههای کشور
وی معتقد است: پارامترهای مختلفی دراین کاهش نقش داشته که شامل کیفیت جاده، راننده و خودرو است. یکی از دلایل این بود که توانستیم طول بزرگراهها و آزادراهها را توسعه داده و طول آن ها را از حدود 7هزار کیلومتر در سال 85 به حدود 19 هزار کیلومتر در سال 98 برسانیم. چراکه در بزرگراهها و آزادراهها، ترافیک رو در رو نیست در نتیجه در تصادفاتی که اتفاق میافتد، تعداد کشتهها کمتر است. وی میگوید: جمع راههای شریانی کشور حدود 35 هزار کیلومتر بوده و در این مدت از سال 85 تاکنون حدود 60 درصد آنها به بزرگراه تبدیل شده است. در پایان سال 98 جمع آزادراهها و بزرگراهها به حدود 21 هزار کیلومتر رسیده است، به همین دلیل باید آزادراههای کشور را توسعه دهیم.
نقش بزرگراه در توسعه و تحول
خاشع تصریح کرد: صرفهجویی در سوخت به علت کوتاهتر شدن مسیر معادل و ایمنی در تردد از مزایای بهرهبرداری از آزادراهها است. همچنین توسعه آزادراهها سبب ایجاد تحولاتی در مناطق کشور خواهد شد.
نگرش اشتباه در ایجاد آزاد راهها
وی تصریح کرد: با وجود همه این مزایا احداث آزاد راه در کشور که با مشارکت بخش خصوصی صورت میگیرد با مشکلات متعددی مواجه است. مشکلات ساخت آزادراه در کشور بیش از این که ناشی از کمبود امکانات و دانش روز باشد ناشی از نگرش غلط به مسائل حوزه آزادراه در کشور است. در مجموع مشکلاتی که وجود دارد باعث عدم جذابیت در سرمایهگذاری در آزادراهها میشود. مهمترین مشکل ما مشکل مالیات قراردادهای شرکتهای سرمایهگذار به صورت BOT است و سود ما معادل سود سپرده بانکی است و در حالی که سپرده بانکی معاف از مالیات بوده، ولی فعالیتهای ما مشمول 25 درصد مالیات است. تاکنون بخش خصوصی در چند دوره با وزرای مختلف راه و شهرسازی برای رفع این موضوع نامهنگاری کردهاند و به نتیجهای نرسیده است و نیازمند تصویب یک تبصره قانونی است. تعدادی از مدیران شرکتهای آزادراهی خصوصی به علت مشکلات مالیاتی ممنوعالخروج هستند.
پایین بودن سود سرمایهگذاری در آزادراهها یکی دیگر از عوامل جلوگیری از سرمایه گذاری ست. سود سرمایهگذاری در آزادراه معادل سود سپرده بانکی است و پایینتر از سود سرمایهگذاری در سایر حوزهها است. در همه جای دنیا این سود معادل حداقل نرخ تامین مالی است و این امر باعث کاهش جذابیت سرمایهگذاری در آزادراهها است همچنین برای برداشت خاک و مصالح برای روسازی و بتنریزی در اوایل۶۰ سازمان معادن و فلزات مجوز برداشت مصالح سنگ از معادن را داشت که برخلاف گذشته برداشت خاک برای خاکریزی به عهده دفاتر فنی استانداری ست که مشکلات خودش را دارد.
ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
-
توسعه آزاد راهها در گروی بستر امن سرمایهگذاری
-
امکان ورود ایران به مذاکرات فرابرجامی تحت هیچ شرایطی وجود نخواهد داشت
-
برای مانعزدایی از تولید، کار را به کاردان بسپارید
-
به زودی شاهد اخراج آمریکاییها از منطقه خواهیم بود
-
امکان ورود ایران به مذاکرات فرابرجامی تحت هیچ شرایطی وجود نخواهد داشت
-
احتکار، ضعف در نظام تولید و توزیع، آشفتگی بازارها
اخبار روز
-
پرداخت تسهیلات قرضالحسنه به کسب و کارهای آسیبدیده
-
یک سر و گردن بالاتر از همه
-
آشنایی با کفپوش عایق برق فشار قوی
-
«معلم خصوصی ارزان و آنلاین برای شب امتحان» با یک تلفن!
-
تقدیرشرکت آب و نیرو از قهرمانان ورزشی شهرستان گتوند در مسابقات جهانی
-
راه اندازی کارگاه تولید شمش آلومینیوم از ضایعات
-
آمادگی پیام رسان بله برای ارائه خدمات به مسافران سرزمین وحی
-
پرداخت 2200 میلیارد تومان از مطالبات مراکز دانشگاهی طرف قرارداد
-
توزیع ۳۵ هزار بسته معیشتی در مناطق سیل زده استان سیستان و بلوچستان
-
تغییر نگاه به سرمایهگذاریها موجب شده تا بسیاری از دعواهای حقوقی با مذاکرات حل شود
-
بهسازی فضاهای بی دفاع شهری جهت کاهش آسیب های اجتماعی
-
تجهیز بیش از ۱۰۰۰ هکتار از زمینهای کشاورزی اردبیل به سیستم آبیاری تحت فشار
-
بهینهسازی طرح روسازی دال خط کوهاندار برای رفع معضل راهآهنهای کویری
-
استفاده از ظرفیت های مردمی در پروژه های اشتغال زایی با همت بنیاد برکت در سال جهش تولید با مشارکت مردم
-
اتمام خط کشی محوری جنوب به شمال خیابان ولیعصر (عج)
-
بهرهبرداری از نخستین نیروگاه خورشیدی حمایتی کشور در کاشان
-
تلاش مضاعف، برنامه محوری و تخصص گرایی - هم افزایی، سودآوری
-
اهمیت طراحی وبسایت برای کسب و کارهای سنتی
-
آغاز بهکار TV شهری در ورودی ساختمان منطقه دو پایتخت
-
۱۰۰ ساختمان بلند در پایتخت روی گسل قرار دارد