گروه راه و ساختمان - براساس آیین نامه اجرایی ماده 149 و در راستای این آیین نامه قرار بود سامانه ای راه اندازی شود تا کارگران برای دریافت مسکن در آن ثبت نام کنند که خبری از راه اندازی سامانه نیست. براساس  آیین‌نامه مقرر شده است سامانه‌ای برای ثبت‌نام کارگران متقاضی طراحی شود. بعد از راستی‌‌آزمایی کارگران، کارفرمایان بزرگ مکلف شده‌اند برای 30 درصد این کارگران مسکن تهیه کنند. این الزام برای کارگاه‌های بزرگ بالای 150 نفر است؛ اما برای کارگران کارگاه‌های کوچک هم تمهیداتی اندیشیده و قرار شد درصدی از سودی که کارفرمایان سالانه احراز می‌کنند، به انضمام درصدی دریافتی از سازمان تامین اجتماعی، تحت نظارت آن کمیته فوق در یک صندوق گذاشته شود و کارگاه‌های زیر 150 نفر با یکدیگر ملحق شوند و تبدیل به کارگاه‌های بزرگ شوند و طبق همان مکانیسم کارگاه‌های بزرگ، کارگران این کارگاه‌های کوچک نیز خانه‌دار شوند. اما چرا این اتفاق مهم تا به امروز صورت عمل به خود نگرفته است؟ به گزارش اقتصاد سرآمد، در این دولت اراده ای برای حل مشکلات مسکن کارگران وجود ندارد. زمانی که در سال آخر دولت, این آیین نامه نوشته شده است,چند هفته قبل هم جلسه ای برای مسکن کارگران برگزار شد و با توجه به اینکه با مسکن ملی تداخل پیدا شده است,در خصوص مسن کارگران تعلل جدی شد. در حال حاضردولت می‌خواهد هم بحث طرح مسکن ملی تمام شود و قرار است سامانه ای باز شود تا کارگران هم شاید وقتی دیگر صاحب خانه شوند.
بیش از یک سال است که در حال نوشتن آیین نامه بودیم و اکنون که سال پایانی دولت است, اقدامات دولت به جز شعار چیز دیگری نیست. اگر دولت اراده محکمی برای حل مشکل کارگران داشت,می توانست اجرا کند اما اراده ای وجود نداشت. اینکه کارفرمایان بتوانند زمین‌های مازاد خود را بدون اینکه برایشان مشکلی ایجاد شود, برای مسکن کارگران به کار گیرند هم نیازمند همت و اراده دولت است. از زمانی که جلسه برقرار شد تا دو هفته بعد سامانه راه اندازی تا کارگران بتوانند ثبت نام خود را شروع کنند اما  تا کنون خبری از سامانه  نیست.
عدم توجه به تامین مسکن کارگری در کشور
داود میرزایی دبیر اجرایی خانه کارگر در گفت و گو با روزنامه اقتصاد سرآمد‌،  در انتقاد از وضعیت موجود در بازار مسکن و عدم توجه به تامین مسکن کارگری در کشور، به خبرنگارما می‌گوید: در دوسال اخیر علی‌رغم این که حقوق کارگران نسبت به ادوار گذشته، افزایش خوبی داشته و در تعیین حقوق امسال تقریبا بحث سه‌جانبه گرایی در شورایعالی رعایت شده و نمایندگان کارگران رضایت نسبی داشته‌اند، اما متاسفانه تورم افسارگسیخته و این افزایش حقوق را به کام کارگران که اکثرا مستاجرهستند تلخ کرده است.
خانه‌دار شدن برای کارگران تبدیل
 به رویا شده است
وی همچنین تصریح کرد: به خاطر بالا بودن هزینه‌های زندگی، خانه‌دار شدن برای کارگران تبدیل به رویا شده است و آن‌ها امیدی به خانه دار شدن ندارند. ما انتظار داریم مثل همان اوایل انقلاب برای خانه دار کردنِ کارگران اقداماتی انجام شود و تعاونی‌های مسکن رونق پیدا کند. از طرفی بن‌های غیر نقدی به کارگران تخصیص داده شود. اینها اقداماتی است که می‌تواند معیشت کارگران را بهتر کند و به زندگی کارگران امید بخشد.
مسکن کارگری به فراموشی سپرده شده
میرزایی تصریح کرد: در تمام دهه‌های بعد از انقلاب موضوع مسکن کارگران، به عنوان یکی از مسئولیت‌‌های دولت در حق همه شهروندان و به خصوص کارگران مطرح شده اما به مرور توجه به این مسئولیت کمرنگ­تر شده است. اما طی دوسال اخیر و متناسب با افزایش قیمت مسکن و فشارهای روزافزون این نیاز بر زندگی و معاش طبقه کارگر، موضوع مسکن کارگران بارها و بارها در افکار عمومی و به تبع آن در اظهارات مسئولان وزارت کار و وزارت مسکن مطرح شد، منتها پس از مدتی دوباره به دست فراموشی سپرده شد.
کارگران خسته در پی  سرپناه هستند
وی با بیان این نکته که کارگران خسته ار جور روزگار در پی دست یافتن به سرپناهی هستند، افزود: در کنار اظهارات مسئولان، کارگران و نمایندگان آنها می­‌گویند هنوز خبر چندانی از اجرای این طرح و کم و کیف آن ندارند. آن ها می‌گویند در خصوص این طرح، چندان مورد مشورت قرار نگرفته‌اند و به نظر نمی ‌رسد عزم چندانی در دولت و مسئولان برای پیگیری و اجرای این طرح برای بهبود زندگی کارگران وجود داشته باشد.با وجود اظهارنظرهای متفاوت و بعضا متناقض، درباره ضرورت تامین مسکن کارگران در دو سال اخیر، به نظر می‌رسد همگان بر نفس تامین و تحقق این اصل صریح اما معطل مانده قانون اساسی و نیز قانون کار، اتفاق نظر دارند اما هنوز درباره سازوکار، حجم واحدها و شیوه اجرایی بهینه و درست آن، اتفاق نظری ندارند. این در حالی است که حق مسکن، نه تنها ضروریترین نیاز بلکه یکی از اساسی ترین حقوق اساسی و انسانی کارگران کشور است؛ به خصوص که در شرایط اقتصادی فعلی،  سهم هزینه مسکن در سبد مخارج کارگران با توجه به تورم کلی اقتصاد کشور و نیز تورم خاص بخش مسکن، روز به روز بیشتر می‌­شود.علاوه بر تردید نسبت به عزم دولت برای اجرای این طرح، نکته­ دیگری که در لابه­‌لای اظهارات و صحبت­‌های کارگران و نمایندگان آنها بیش از هرچیز احساس می‌شود، نگرانی جدی آنها نسبت به عدم نظرخواهی و اعمال نظرات از کارگران در خصوص شیوه اجرای این طرح(حتی در صورت اجرای آن) است؛ به طوری که کارگران می­‌گویند این طرح نیز، ممکن است به نام کارگران و به کام گروه­‌های دیگر ازجمله سوداگران و تاجران مسکن که ربطی به کارگران ندارند، تمام شود. از این رو برای جلوگیری از سوءاستفاده‌ها از چنین طرحی، لازم است که دولت در همکاری و گفتگوی مستقیم و مداوم با کارگران، شیوه اجرای چنین طرحی را تهیه و اجرا نمایند تا بتواند جامعه هدف این طرح یعنی کارگران را به طور کامل دربربگیرد.