درحالی که جامعه صیادی از صید ترال توسط کشتی های صنعتی گله‌مندند و از نابودی آبزیان و بیکاری خودشان می‌گویند به عقیده برخی از مسئولان و نمایندگان مردم در مجلس این نوع صید به شکل سابق نیست و نظارت کافی برای این نوع صیادی در آب های آزاد جنوب ایران صورت می گیرد
به گزارش اقتصادسرآمد از ایلنا ،صید صنعتی ترال مدت‌ها است در آب‌های آزاد جنوبی کشور به مشکلی بزرگ برای آبزیان و صیادان سنتی تبدیل شده است.صیادانی که به صورت غیرمجاز و بدون توجه به سرنوشت آیندگان همچنان به کار خود ادامه می دهند و با بی‌توجهی به اثرات ترال فقط به فکر پر کردن جیب‌های خود هستند.
گناه صیادان محلی چیست که باید مدام نگران به خطر افتادن امنیت شغلی خود و نابودی ذخایر آبزیان دریایی باشند. صیادان خارج از قوانین با این روش بی رحمانه ضربه سنگینی را بر زیستگاه دریا وارد می‌کنند. آبزیانی که در مرحله اولیه زندگی خود در قسمت خوریات پناه گرفته اند به امید روزی که به دریا بروند اما توسط ترال  در خور‌ها صید می شوند
احمد محمدی یکی از فعالان محیط زیست هرمزگانی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا گفت: یکی از مشکلاتی که اکوسیستم دریا را به شدت مورد تهدید قرار می‌دهد صید‌های ترال کف یا به اصطلاح محلی "جَل" است که باعث نابودی و زیان جبران ناپذیری بر پیکره دریا می شود.
وی ادامه می دهد: این موضوع در مناطقی که آبسنگ های مرجانی استقرار یافته اند بسیار فاجعه بار است، آبسنگ های مرجانی از پر تولید‌ترین و  متنوع‌ترین اکوسیستم دریا است که نابودی آن باعث نابودی بسیاری از گونه‌های جانوری دریا می شود بنابراین استفاده از صید ترال در غیر از زمان خود صدمات جدی را برای جامعه آبزیان در بر خواهد داشت.
به گفته ملاح‌زاده یکی از صیادان هرمزگانی،استفاده از صید ترال تنها به منظور صید میگو است که معمولا  از اواخر شهریور تا اوایل مهر رواج داشته و  به دلیل افراط بسیار  سبب نابودی آبزیان دریا می‌شود.
وی ادامه داد: در چند سال اخیر شاهد مشکلات ناشی از ورود کشتی‌های چینی ترال کفکش بودیم که با استفاده از این روش مخرب، آسیب‌های جدی را بر جامعه صیادی وارد و معشیت مردم را تهدید کردند. ضمن استفاده از ترال، گونه‌هایی دیگر از جانوران آبزی را نیز شکار می کردند.
ملاح زاده اضافه کرد: حمایت ها از سمت دولت و همچنین از سمت سازمان شیلات برای جامعه صیادان ضعیف است و حمایت های جدی صورت نمی گیرد.علی شیرزادی صیاد جاسکی نیز در این باره به خبرنگار ایلنا گفت: تعدادی از ماهی هایی که از طریق ترال، از بین می روند در دریا رها می شوند که آنها نیز باعث ضرر و زیان زیادی در دریا می شوند.
به گفته وی صیدترال یکی ازصیدهای مخرب است که به زیستگاه دریا آسیب وارد می کند، از جمله این آسیب‌ها می توان به از بین رفتن بچه ماهی هایی  که برای زندگی به ساحل می آیند، از بین رفتن زیستگاه ماهی‌هایی مانند سفره ماهی، ماهی‌های در حال انقراض مانند شوریده، زمین کن، میگو و ماهی هایی که قدرت مهاجرت پایینی دارند، از بین رفتن  چراگاه‌های ماهی‌هایی نظیر شیرماهی و ماهی های شکارچی و همچنین ازبین بردن تورهای صیادان ساحلی و انتظاری نام برد.وی افزود: صید ترال قایق و لنج، جدی ترین عامل برای از بین بردن زیستگاه ساحلی برای صیادان ساحلی است و یکی از دلایل کاهش ذخیره ساحل، صیدترال لنج و قایق های ساحلی است.
محمد جابری دیگر صیاد جاسکی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: علاوه بر کشتی‌ها و لنج‌ها، قایق‌های بومی نیز اقدام به صید ترال به صورت غیرمجاز می کنند.وی اضافه کرد: صید ترال سبب تخریب زیستگاه‌های ماهی‌های ریز و کوچک شده  به صورتی که حتی صیاد نمی‌تواند درآمد روزانه داشته باشند.