اعظم زندیه - اقتصادسرآمد- در زمانی است که،  موضوع کیفیت یکی از دغدغه‌های اصلی مصرف‌کنندگان خودروهای داخلی بوده و هست، این در حالی است که خودروسازان همواره به بهانه‌های مختلف از جمله فراگیری تحریم‌ها ازمسئولیت بهبود کیفیت محصولات تولیدی خود شانه خالی می‌کنند. هر چند نمی‌توان نقش تحریم‌ها در وضعیت کمی و کیفی محصولات تولیدی خودروسازان را نادیده گرفت با این حال مصرف‌کنندگان خودرو پیش از اعمال تحریم‌ها نیز چندان رضایتی از کیفیت خودروهای داخلی نداشتند. حال تحریم ها باعث شده تا مدیران این صنعت گریزگاهی برای فراار ازپاسخگویی به قلعه  تحریم پیدا کنند.براساس گزارش‌ رسمی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران به ازای هر خودرو 15/3 ایراد از سوی مصرف‌کننده خودروهای داخلی مطرح می‌شود، این در شرایطی است که در شاخص بین‌المللی به ازای هر خودرو یک تا یک و نیم ایراد عنوان می‌شود. بنابراین کیفیت خودروها نه امسال و نه طی سال‌های گذشته نتوانسته رضایت مشتریان را جلب کند. اما امسال چند متغیر بر کیفیت خودروها اثرگذار بود حال آنکه راهکارهای شرکت‌های خودروساز برای بهبود کیفیت محصولات تولیدی، آن طور که باید و شاید نتوانست راه به جایی ببرد. کما اینکه پیش از این نیز راه به جایی نداشت.
به گزارش اقتصادسرآمد، با شرایطی که خودروسازان و متولیان وزارت صمت در سال 99 رقم زدند، به نظر می‌رسد در سال آینده نیز نباید منتظر بهبود در وضعیت کیفی محصولات تولیدی خودروسازان بود زیرا در شرایطی که سیاست‌گذار کلان خودرو برای بخش تولید برنامه‌هایی مانند جهش تولید را به مدیران شرکت‌های خودروساز دیکته کرده است با این حال خبری از ارائه برنامه برای بهبود کیفی محصولات حاضر در خطوط تولید خودروسازان دیده نمی‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد سال 1400نیز مصرف‌کنندگان نباید انتظار بهبود در کیفیت محصولات تولیدی شرکت‌های خودروساز را داشته باشند. انتظاری که سالهای زیادی است جامه عمل به خود ندیده است.درسال 99 شرکت بازرسی کیفیت از بهبود نسبی کیفیت خودروهای تولید داخل خبر دادند اما چرا مصرف کنندگان کماکان از کیفیت خودروها شِکوه و شکایت دارند؟
بی کیفیتی خودرو به گردن قطعه سازافتاد
در اینباره سعید تاجیک قائم‌مقام مدیر عامل شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران به خبرنگار روزنامه اقتصاد سرآمد می گوید: با توجه به تحریم‌ها آن بخش از شرکت‌هایی که حاضر به همکاری با خودروسازان داخلی بودند را شرکت‌هایی تشکیل می‌دانند که به لحاظ سطح کیفیت قطعات تولیدی در درجه دوم و سوم طبقه‌بندی می‌شدند. استفاده از قطعات تولیدی این منابع تامین‌کننده درجه دو و سه که بیشترشان را شرکت‌های قطعه‌ساز چینی تشکیل می‌دهند به نسبت قطعاتی که از منابع اصلی و درجه یک تامین می‌شد بی‌تردید روی کیفیت محصولات شرکت‌های خودروساز تاثیر خاص خود را می‌گذارد.
کیفیت خودرو با کوچک ترین تغییر مثبتی همراه نبود
 وی با تاکید بر این نکته که هر چند این اتفاق در گزارش‌های ارائه شده کیفی چندان مورد توجه قرار نگرفته و خودروهای بررسی شده در گزارش‌های کیفی در مقایسه با پیش از تحریم‌ها چندان تغییری نداشته است، افزود: فاصله 4 تا 11 درصدی کیفیت خودرو را باید در کیفیت قطعات خودرو جست و جو کرد. چرا که  در سال‌جاری در بخش ارزیابی شاخص کیفی خطوط تولید شرکت‌های خودروساز شاهد رشد 11 درصدی به نسبت سال گذشته هستیم. 
سخنان تاجیک در حالی گفته می شود که به اعتقاد اکثر کارشناسان صنعت خودرو هنوز کیفیت خودروهای ایرانی با کمترین تغییر مثبتی همراه نشده است.
4 ایتم فراموش شده در تولید خودرو ایرانی
حسن کریمی سنجری با تاکید بر این مهم که چهار آیتم روی مباحث کیفی مرتبط با خودرو اثرگذار است، به اقتصاد سرامد می گوید: مباحثی مانند ارتقای اتوماسیون، پلت‌فرم، ارتباطات با فضای بین‌المللی و قیمت روی کیفیت اثرگذار است. کریمی‌سنجری معتقد است تغییر خاصی در ارتباط با هیچ‌یک از آیتم‌های یاد شده ایجاد نشده است.
امیدی به افزایش کیفیت خودرو ایرانی نیست
بنابراین به نظر می‌رسد سال آینده نیز کیفیت محصولات تولیدی همین روند را دنبال کنند، موضوعی است که وی به آن پرداخته و می افزاید: تولید محصولات جدید دو خودروساز بزرگ کشور از جمله تارا و شاهین روی پلت‌فرم‌های اختصاصی مگر بهبودی در کیفیت محصولات تولیدی شرکت‌های خودروساز ایجاد کنند و چنانچه تفاق جدیدی درخودروسازی رخ دهد ممکن است از ناحیه تولید انبوه این محصولات جدید باشد. چراکه طبق گزارشی که شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران منتشر کرده، ارزیابی خودروها در بهمن 99، به همان سبک و سیاق ماه‌های قبل بوده و تفاوتی نکرده است.
در زمان سکانداری رضا رحمانی تلاش برای تامین قطعات از طریق داخلی سازی در دستورکار وزارت صمت قرار گرفت و سعی بر ان شد تا از مسیر شرکت‌های قطعه‌ساز داخلی نیز خلأ تامین‌کنندگان اصلی را برای خودروسازان پر شود. از آنجا که پیش‌تر این قطعات در خطوط تولید قطعه‌سازان حضور نداشت و مدیران قطعه‌ساز برای اولین بار به سمت تولید آنها حرکت کردند بی‌تردید در گام نخست تولید این قطعات به لحاظ کیفی نمی‌تواند با قطعاتی که تامین‌کنندگان بین‌المللی سال‌ها است آنها را تولید می‌کنند، برابر باشد. از آنجا که برخی از قطعات داخلی‌سازی شده در سال‌جاری به خطوط تولید خودروسازان تزریق شده و در محصولات تولیدی خودروسازان مورد استفاده قرار گرفته است باید شاهد تاثیر کیفی نه بعضاٌ نامطلوب آنها روی گزارش‌های کیفی منتشر شده باشیم اما این متغیر نیز موردتوجه قرار نگرفته است.ناگفته نماند، در کنار تامین قطعات از منابع درجه دو و سه از آنجا که بخشی از قطعات مورد نیاز خودروسازان داخلی توسط معدودی از تولید‌کنندگان بزرگ در سطح بین‌المللی تولید می‌شد و این شرکت‌ها نیز به دلیل تحریم‌ها امکان تامین قطعات مورد نیاز خودروسازان داخلی را نداشتند؛ بنابراین خودروسازان داخلی به‌دنبال این بودند که با همکاری همان قطعه‌سازان درجه دو و سه اقدام به تولید این قطعات از مسیر مهندسی معکوس کنند. بی‌تردید مهندسی معکوس این بخش از قطعات نمی‌تواند در سطحی باشد که کیفیت آنها با کیفیت نمونه اصلی منطبق باشد، همین اتفاق نیز باید خود را در کیفیت محصولات تولیدی در سال‌جاری نشان دهد که البته در گزارش‌های ارائه‌شده این مساله نیز مغفول مانده است. موضوعی که اگر از منشاء به آن پرداخته شود قطعاٌ بر کاهش خطا در تولید قطعات به کار رفته در تولید محصول ایرانی اثر مثبت به جای خواهد گذاشت.