گروه جامعه - شاید امسال، نسخه کرونا در هم پیچیده شود و «معمولی‌هایِ زندگی» که در یک سال و نیم گذشته، حسرت همه ما بوده؛ دوباره جریان پیدا کنند.جهان پساکرونا، آن‌قدرها که فکر می‌کنیم، شبیه گذشته نیست. تجربه این فاجعه جهانی، از سبک زندگی تا نوع سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های مدیریتی را دستخوش تغییر کرده است. در این میان، شهرها و حتی اقتصاد آن‌ها در پساکرونا چگونه خواهد بود؟
مجمع جهانی اقتصاد چندی پیش مقاله‌ای پُر و پیمانی را در باب بعضی اصول حکمرانی خوب برای شهرها پس از همه‌گیری کرونا منتشر کرد که چند نکته جالب و درخور تامل در خود دارد. آن نشانه‌ای که توانمندی یک شهر را در عبور و بازیابی از بحران گواهی می‌کند، توان مقابله با رکود و جذب سرمایه‌گذاری با هدف رونق‌بخشی دوباره به اقتصاد شهر است. طبیعتا آن شهرهایی که چابکی و استقلال مالی بیشتری دارند، ظرفیت‌های فراوان‌تری را هم ایجاد می‌کنند.
به گزارش اقتصادسرآمد، پیش‌بینی کارشناسان این است که سرمایه‌گذاری‌های آینده  شهرها (عطف به عبور از بحران کرونا) بر ادغام ظرفیت‌ها و ورود به حوزه‌هایی تمرکز دارد که افق‌های بلندمدت‌تری را نشانه می‌روند و تاب‌آوری در مقابل بحران‌ها، یک مولفه مهم برای مدیران شهری، در سنجش کیفیت سرمایه‌‌گذاری‌ها خواهد بود. توسعه زیرساخت‌های شهرها نیز، سمت و سوی بهره‌وری و تاب‌آوری میل می‌کند. زیرساخت‌های بهداشتی و محیط‌زیستی اولویت بیشتری برای مدیران شهری پیدا می‌کنند آن هم با این هدف که توان برای مقابله و تاب‌آوردن در بحران‌های بعدی بیشتر شود. اما نابسامانی‌هایی که شهرها و اقتصاد آن‌ها به واسطه بحران ناشی از شیوع کرونا تجربه کردند، بستری را فراهم کرد تا نیاز به تعاریف جدید در باب شهرهای آینده، بیش از پیش احساس شود.
یکی از این بازتعریف‌ها باید در کیفیت و کمیت حکمرانی شهری باشد. برای داشتن یک شهر توانمند در آینده که در مقابل بحران‌های مختلف، توانمندی مقابله داشته باشد، به چه الزاماتی نیاز است؟ آیا کلانشهر تهران چنین ظرفیتی را در خود می‌بیند؟
نیاز شهرهای پساکرونا
رضا خواجه نائینی کارشناس اقتصاد مسکن در گفت و گو با روزنامه اقتصاد سرآمد در توضیح این که،  قطعا پاسخ به این سوال برای هر شهر (از تهران یا مشهد گرفته تا لندن و پکن)، می‌تواند تا حدی متفاوت و بخشی هم مشترک باشد. به خبرنگار ما، گفت: شاید بتوان صرفا بر این نکته تاکید کرد که در شهرهای پساکرونای ما بیش از همه به تعامل بیشتر ارکان موثر و نقش‌آفرین در امور شهر و ذی‌نفعان و شهروندان نیاز است، چون مهم‌ترین ویژگی بحران‌هایی نظیر یک همه‌گیری، تحلیل بُردن سرمایه‌های اجتماعی به موازات آن تخریب سلامت، اقتصاد، زندگی اجتماعی است.
ویروس کرونا و لطمه‌های 
جبران‌ناپذیربر کره خاکی
وی افزود: گسترش ویروس کرونا ضمن اینکه لطمه‌های جبران‌ناپذیری بر کره خاکی و ساکنانش وارد کرده، پیامدهای مثبتی نیز از خود بر جای گذاشته است. مقامات در اغلب نقاط دنیا متأثر از شرایط ناشی ازهمه‌گیری این بیماری در تلاشند تغییراتی را در جهت بهبود کیفیت زندگی در شهرها از طریق طراحی ایجاد کنند.
خواجه نائینی با بیان این مطلب که، وجود این قبیل بحران‌های همه‌گیر در طول تاریخ، آمادگی شهرها را برای مهار آن‌ها به تصویر کشیده و رویکردهای جدیدی پیش روی مقامات برای ایجاد تغییرات هر چه مفیدتر قرار داده است، تصریح کرد: همیشه برنامه‌ریزان در مواجهه با یک پاندمی تلاش کرده‌اند تحولاتی در زیرساخت‌های شهری و تکنولوژی به وجود آورند و آن‌ها را با بحران به وجود آمده سازگار کنند تا اثرات پاندمی را بر شهر و شهروندی به حداقل برسانند. در نتیجه این تلاش‌ها، همیشه دوران پس از پاندمی‌ها با روزهای قبل از ظهور آن‌ها متفاوت بوده و کیفیت زندگی ساکنان کره خاکی را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است.
رفتار مردم شهرها در پسا کرونا
این کارشناس اقتصاد مسکن و شهر خاطرنشان کرد: با اعمال مقررات سخت‌گیرانه کرونا در اغلب نقاط جهان و محدودیت تردد، شهرنشینان به برآورده کردن ملزومات خود در مناطق محل سکونت شان بیش از پیش روی آوردند و همین امر، مدیران را به ایجاد تحولاتی در آن‌ها سوق داد. در همین راستا، پیش‌بینی می‌شود در آینده‌ای نه چندان دور، مناطق شهری هر یک از امکاناتی ویژه مختص خود برخوردار باشند و مردم از رفت و آمد به نقاط دورتر خودداری کنند.