گروه انرژی - با انتخاب رئیس جمهور دولت سیزدهم، شمارش معکوس برای استقرار دولت بعدی آغاز شده و یکی از اقداماتی که ضرورت دارد در برنامه دولت آینده مدنظر قرار گیرد، توسعه CNG به منظور جایگزینی با بنزین است.  توسعه صنعت CNG در دو دهه اخیر افت و خیزهای فراوانی داشته به طوری که در برهه‌ای، فعالان این صنعت به ورشکستگی رسیدند و کارخانجات متعددی تعطیل شدند و در برهه‌ای، شاهد رونق دوباره کارخانجات ورشکست شده بودیم. بیست و چهارم اردیبهشت ماه سال گذشته بود که  با رونمایی رسمی از سامانه https://gcr.niopdc.ir، طرح تبدیل خودروها از حالت بنزین سوز به دوگانه سوز با اولویت خودروهای عمومی اعم از تاکسی ها و وانت بارها در فاز نخست آغاز شد. در واقع این طرح در پی مصوبه آذرماه سال 98 شورای عالی اقتصاد مبنی بر حمایت از تولید و تبدیل کارخانه ای و کارگاهی یک میلیون و 460 هزار دستگاه خودروی تاکسی، ون (تاکسی)، وانت و مسافربر شخصی بنزینی به CNGسوز، کلید خورده بود.
به گزارش اقتصاد سرآمد، فاز دوم اجرای طرح تبدیل خودروهای بنزین سوز به دوگانه سوز که مربوط به ثبت نام و تبدیل خودروهای شخصی فعال در ناوگان حمل و نقل عمومی است، از ابتدای اسفندماه سال گذشته آغاز شد تا به موازات امکان ثبت نام مالکان خودروهای عمومی، امکان ثبت نام خودروهای شخصی فعال در چرخه حمل و نقل عمومی نیز فراهم شود. تبدیل بیش از یکصدهزار دستگاه خودرو و در نوبت تبدیل قرار گرفتن چند ده هزار دستگاه خودروی عمومی و شخصی و همچنین فعال شدن دوباره کارخانجات تولید مخازن و کارگاه‌های مجاز تبدیل خودروها از دستاوردهای این طرح در یک سال و یک ماه گذشته بود.
حال که کمتر از دوماه تا پایان فعالیت دولت دوازدهم باقی مانده و با انتخاب رئیس جمهور دولت سیزدهم، شمارش معکوس برای استقرار دولت بعدی آغاز شده، یکی از اقداماتی که ضرورت دارد در برنامه دولت آینده مدنظر قرار گیرد، توسعه CNG به منظور جایگزینی با بنزین است. درحال حاضر چیزی در حدود 22 تا 24 میلیون مترمکعب در روز سوخت CNG جایگزین مصرف 22 تا 24 میلیون لیتر بنزین در هر روز می‌شود که اگر این مقدار سوخت CNG جایگزین با بنزین نشده بود، در تأمین مستمر بنزین کشور حتی در روزهای کم‌تقاضای کرونا نیز با مشکلاتی مواجه می‌شدیم و در روزهای پرتقاضای غیرکرونایی، چالش تأمین بنزین به یکی از چالش‌های اصلی کشور تبدیل شد.
رییس جمهور سیزدهم و چالش گذر از بنزین
 به سی ان جی
اسدالله قره خانی عضو کمیسیون انرژی مجلس در گفت و گو با روزنامه اقتصاد سرآمد، ایجاد زیرساخت ها، کاهش هزینه‌های دوگانه سوزی کردن خوردوها و پرداخت وام و کاهش قیمت سوخت گاز را سه عامل اصلی برای جایگزینی CNG به جای بنزین و کمک به گازسوز کردن خوردوها در دولت جدید دانست و به خبرنگارما، گفت: با توجه به گرانی بنزین بسیاری از خانواده‌ها و افراد توان خرید بنزین 3هزار تومانی را ندارند لذا باید جایگزینی در دولت جدید  در نظر گرفت که البته درحال حاضر بهترین سوخت CNG است اما تحقق این جایگزینی نیازمند «ایجاد زیرساخت‌ها»، «کاهش هزینه‌های دوگانه سوزی خوردوها و پرداخت وام» و «کاهش قیمت سوخت گاز» است.
زمینه گذر از بنزین به سی انی جی 
در کشور مهیا است
وی در ادامه با اشاره به این مطلب که، خوشبختانه زیرساخت‌های گازسوز کردن خوردوها همچون اصلاح و افزایش جایگاه‌های سوخت سی.ان.جی و تولید مخازن به خوبی ایجاد شده است، افزود: مهم ترین موضوع «قیمت سوخت گاز» است چراکه اگر فاصله معناداری با بنزین نداشته باشد افراد رغبت چندانی برای گازسوز کردن خودروها نشان نمی‌دهند به همین دلیل قیمت سوخت گاز باید کاهش پیدا کند.
افزایش گرایش مردم به سوخت سی.ان.جی
وی توضیح داد: کمک دولت به گاز سوز کردن خوردوها و افزایش گرایش مردم به سوخت سی.ان.جی مزایای بسیاری برای مردم و دولت دارد چراکه آلودگی هوا کاهش پیدا کرده و به دنبال آن هزینه‌های درمانی و بهداشتی کمتر می‌شود ازسوی دیگر یک میلیارد مترمکعب گاز که در روز تولید می‌شود مورد استفاده قرار می‌گیرد، همچنین در مصرف بنزین صرفه‌جویی شده و می‌توان به صادرات بیشتری رسید. تا جایگاه کشور در منطقه برای صادرات گاز حفظ کنیم.
امروزه یکی از مشکلات کشورها در مصرف سوخت­هایی که از نفت بدست می­آید وجود محدودیت­هایی از جمله آلودگی و تجدید ناپذیر است. بنابراین دولت ­ها و سازمان محیط زیست و سایر آژانس­ های ذیربط در سراسر جهان به دنبال گزینه­ مناسبی برای جایگزینی این سوخت­ها هستند تا به صورت گسترده­ در بخش حمل و نقل استفاده شود. در ایران علاوه بر مشکلات آلودگی و کمبود منابع، مشکلات دیگری نیز وجود دارد. مهم­ترین مشکل یارانه­ای است که دولت بر سوخت­هایی همچون بنزین متحمل می­شود.
مصرف انرژی در بخش حمل و نقل شامل انتقال کالا­ها و مردم از طریق جاده­‌ها، راه آهن، مسیر­های هوایی و خط لوله می­‌شود. وسایل حمل و نقل جاده­ای شامل وسایل نقلیه سبک مانند اتومبیل، کامیونهای سبک و موتور سیکلت و وسایل نقلیه سنگین مانند اتوبوس­ها و کامیون­های بزرگ است. رشد فعالیتهای اقتصادی و افزایش جمعیت از جمله عوامل اصلی تعیین کننده میزان تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل است. پیش­ بینی می­‌شود هر ساله تقاضا برای نفت و سایر سوخت­های مایع در بخش حمل و نقل افزایش یابد. در اقتصادهای در حال توسعه، افزایش شهرنشینی و درآمد شخصی باعث شده تا سفرهای هوایی و استفاده از وسایل نقلیه موتوری افزایش یابد. علاوه بر این به دلیل رشد حمل و نقل کالا و افزایش تجارت بین کشور­های مختلف، انتظار می‌­رود تقاضای سوخت بخش حمل و نقل جاده­ای برای کامیونها و حمل و نقل بین المللی از طریق مسیر­های هوایی یا دریایی به سرعت افزایش یابد.