گروه توسعه - سال‌های سال است که مشکلات استان محروم و مرزی سیستان و بلوچستان در تمامی حوزه‌ها مورد بحث و بررسی اهل رسانه‌ها از جمله فقر، اعتیاد، بیکاری، ازدواج کودک قرار می گیرد. مردم پهناورترین استان کشور با سختی  بسیار  و با ابتدایی‌ترین امکانات  بهداشتی و رفاهی زندگی خود را می گذرانند و اینها کم بود که حوادث جاده‌ای در محورهای نابسامان این استان و مخصوصا در بخش جنوبیش تبدیل به جاده های مرگ شده و روزانه شاهد کشته و مجروح شدن تعداد زیادی از این مردم هستیم. راه‌هایی که  بعضا هرگز آسفالت به خود ندیده‌اند در استانی کم برخوردار جان جنین‌های سیستان و بلوچستان را می‌گیرد و زنان را به سقط وادار می‌کند. یک‌راه خاکی هفتاد و پنج کیلومتری که دهستان ایرافشان را به مرکز شهرستان می‌رساند. این راه خاکی با بودجه‌ای بالغ‌بر پنجاه و پنج  تا  چهار میلیارد تومان تبدیل به یک جاده آسفالت می‌شود اما سال‌هاست که فراموش‌ شده است و زنانی مجبورند در دست‌اندازهای این جاده جنین خود را از دست دهند.
به گزارش اقتصاد سرآمد، سیستان‌وبلوچستان در دو دهه اخیر به‌رغم حجم قابل‌توجهی از اقدامات و سرمایه‌گذاری‌های متعدد و متنوع بخش دولتی و غیردولتی در حوزه محرومیت‌زدایی و آبادانی، شاهد پیشرفت درخوری نبوده و کماکان در رتبه‌بندی استان‌های کشور از منظر شاخص‌های توسعه (آموزش، اشتغال، درمان، دسترسی به امکانات و خدمات و امثالهم) در رده‌های انتهایی قرار دارد؛ پربیراه نیست اگر این واقعیت تلخ که نشان‌دهنده ناکارآمدی پروژه محرومیت‌زدایی و توسعه استان است را چنین تعبیر کنیم که سیاست‌گذار و متولی امر در مواجهه با بیماری مزمن محرومیت و توسعه‌نیافتگی استان، سال‌هاست که انتظار دارد بیمار با خوردن استامینوفن بر بیماری صعب‌العلاج خویش فائق آید! اینکه هر چند وقت یک‌بار طرح‌ها و پیشنهادهای مشعشعی از سوی سیاست‌گذاران و متولیان امور برای برون‌رفت استان از این ورطه صادر می‌شود، تماما تنها مصادیق تعویض برند یا دز قرص مُسَکن است.
ادامه مساله سیستان‌وبلوچستان
 در فقدان جامعیت
محسن سعیدی کارشناس حمل ونقل جاده‌ای در ابن خصوص به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: مساله سیستان‌وبلوچستان در فقدان جامعیت، یکپارچگی نهادی و مشارکت مردم حل نمی‌شود.
فقدان یک دستورکار مشخص و گام به گام برای توسعه متوازن استان
وی تصریح کرد: فقدان وجود یک برنامه توسعه جامع و مبنا در این استان، سبب شده تا دستگاه‌های دولتی و غیردولتی مختلف در سال‌های اخیر هر یک به فراخور حوزه ماموریتی و بودجه خود دست به اقدامات پراکنده‌ای در جای‌جای استان بزنند. طیف این اقدامات از محرومیت‌زدایی و ایجاد امکانات زیست اولیه گرفته تا ابرپروژه‌های زیرساختی و صنعتی نشان‌دهنده فقدان یک دستورکار مشخص و گام به گام برای توسعه متوازن استان است. 
مشارکت موثر مردم محلی در پیشبرد امور استفاده نشده است
سعیدی با بیان این نکته که، بسیاری از تلاش‌های صورت گرفته عقیم مانده است، افزود: به‌رغم تمام تلاش‌ها اما از آنجا که هنوز ساختارها و زمینه‌های محرومیت و فقر در این استان به درستی شناسایی و هدف قرار نگرفته و از مشارکت و همراهی موثر مردم محلی در پیشبرد امور استفاده نشده است.
در استفاده از ظرفیت واقعی توسعه استان درک اشتباه داریم
در استفاده از ظرفیت واقعی توسعه استان درک اشتباه داریم نکته دیگری بود که این کارشناس حمل و نقل جاده‌ای به آن اشاره کرد و گفت: به گواه تاریخ اصلی‌ترین پیشران توسعه‌آفرین استان، بهره‌گیری از موقعیت ممتاز منطقه‌ای در حوزه بازرگانی و ترانزیت بوده که قرن‌ها عاملی برای رونق تمدن در این قلمرو بوده است. با این حال با توجه به این واقعیت که در جهان امروز فرصت‌های توسعه فرّار بوده و از همین رو بسیاری از رقبای منطقه ای گوی رقابت را در حوزه ترانزیت بین‌الملل ربوده‌ و نیز در حوزه سرمایه‌گذاری روی زیرساخت‌ها و تاسیسات گردشگری در مناطق مستعد مشابه بسیار موفق عمل کرده، دیگر نباید انتظارات غیرواقعی و تصویرپردازی‌های موهوم از پتانسیل‌های توسعه استان را مبنا قرار داد.
سعیدی خاطرنشان کرد: فعال‌سازی دیپلماسی و قرارگیری آن به‌عنوان جاده صاف‌کن حرکت ماشین اقتصاد در تسهیل تعاملات اقتصادی مرزنشینان، حل منازعه حق‌آبه هامون در این استان اهمیت بسیاری دارد.چه این واقعیت را بپذیریم و چه نپذیریم توسعه در ایران به کاتالیزورها(لابی‌گری و چانه‌زنی) و به تعبیری دوپینگ‌هایی وابسته است که الزاما با منطق علمی و تجربی توسعه در بسیاری از کشورهای دیگر چندان شبیه نیست. 
فقدان وجود راه‌های مواصلاتی (جاده‌ای، ریلی و هوایی) که پیونددهنده قوی میان این استان با شهرهای پررونق پیرامون و به‌ویژه پایتخت در سیستم کشورداری به‌شدت مرکزگرای ایران باشد، سبب شده تا پیوندهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان با قلمروهای داخلی ضعیف باشد و به سبب وجود زیرساخت‌های رقابت‌پذیرتر در کشورهای همجوار، مرزنشینان معمولا به کشور همسایه مراجعه کنند.جاده های غیراستاندارد جنوب شرق کشور یکی از مشهورترین و معروف ترین جاده های کشور هستند به طوری که هر روز شاهد تصادف ها و حوادث رانندگی در جاده های اصلی و فرعی آن هستیم. قاچاق سوخت و انسان، خواب آلودگی رانندگان ناشی از طولانی بودن مسیرها و مشکلات فنی راهها، مثلث مرگ در جاده های سیستان و بلوچستان را تشکیل می دهند که تاکنون جان دهها بلکه صدها انسان بی گناه را گرفته است. جاده‌های جنوبی استان از نظر نواقص جاده ای در رفع قوس ها و بزرگراه دچار مشکلاتی  است که با توجه به روند توسعه استان باید به این موضوع توجه ویژه شود.