دهه نود بدترین سال های اقتصادی برای کشور مان ایران بود. تحریم و کرونا اقتصاد ایران را دچار رکود کردند. نبود تنظیم بازار و نظارت نیز این رکود را به بالا ترین حد ممکن رساند. تبلیغات اشتباه داخلی در کنار انتشار شایعات غربی و عربی با موضوع صفر شدن فروش نفت ایران با کمک تبیلغات سنگین شبکه های معاند ذهن عموم را به سمت سقوط اقتصادی مدیریت کرد که این عامل نیز در رکود بازار اقتصادی ایران موثر واقع شد. دهه نود بدترین سالهای اقتصادی برای ایران و صادرات و تامین ارز برای ایران بود و حال می خواهیم این موضوع در این یاداشت کوتاه بررسی کنیم.
مهدی بیرانوند روژمان- اقتصادسرآمد - به جز عوامل بیرونی مانند کرونا و تحریم که در مسیر احیای رشد اقتصادی کشور ایجاد مانع کردند؛ شرایط نهادی و الگوی حکمرانی اقتصادی کشور نیز چندان روی خوشی به رشد اقتصادی پایدار نشان نداد.این شرایط در وضعیتی بر اقتصاد ملی حاکم بود که انتظار می‌رفت پس از فرمان صریح مقام معظم رهبری در مضمون شعار سال ۱۳۹۹ ، مدیران ارشد حاکمیتی و سیاست‌گذاران اقتصادی کشور، زمینه را برای تحقق جهش تولید آماده کنند.
واقعیت اما این است که با وجود ساختارهای ضد تولید و ضد بهره‌وری در نظام حکمرانی اقتصادی و حتی اجتماعی و سیاسی کشور، نمی‌توان و نباید انتظار داشت رشد اقتصادی و تولید در ایران هیچ رشد چشمگیری را تجربه کند.آنچه در سال ۱۳۹۹ فعالان اقتصادی شاهد آن بودند؛ مصداق روشن این مثل مشهور بود که «فرهنگ استراتژی را به‌عنوان صبحانه می‌خورد».فرهنگ حکمرانی اقتصادی و اجتماعی و سیاسی در ایران بر علیه تولید و بهره‌وری است و این فرهنگ در بخش‌های گوناگون ساختار حکمرانی در قالب احکام و مکانیسم‌ها و جهت‌گیری‌های راهبردی تجسم یافته است.
صفحه 2