گروه صنعت معدن تجارت - اعظم زندیه - همکاری پژو با ایران خودرو اگر چه پایان خوشایندی نداشت اما آغاز دوباره آن با توجه به پذیرش شروط طرف ایرانی همکاری باثباتی برای دو خودروساز رقم زده است. پژو فرانسه در حالی از ایران خارج شد که تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران به اوج خود رسیده بود با این حال شرکت مذکور به واسطه خرید سهامش توسط جنرال موتورز آمریکا از همکاری با ایران دست کشید. این قطع همکاری به‌طور جدی ضرر و زیان‌های مالی زیادی متوجه دو شرکت خودروساز کرد به‌طوری‌که عملکرد شرکت ایران خودرو با افت تولید بی سابقه‌ای همراه بود و از سوی دیگر شرکت فرانسوی پژو نیز به نقل از برخی خبرگزاری‌های فرانسوی ضررچندین میلیارد دلاری را در کارنامه خود به ثبت رساند.در همین حال برخی از رسانه‌های غربی نقل و قول‌های فراوانی از میزان خسارت وارده به پژو همزمان با خروج از ایران ارائه کردند به‌طوری‌که لوموند فرانسه در گزارشی عنوان کرد ارزش صادرات پژو به ایران از زمان تشدید تحریم صنعت خودروی ایران از چندین میلیارد یورو به 800 میلیون یورو رسیده است.
به گزارش اقتصاد سرآمد، این آمار در حالی از سوی روزنامه فرانسوی ارائه شد که این شرکت از نظر فروش نیز در اروپا و بازارهای صادراتی با بحران روبه‌رو‌ بود و حتی مجبور به تعدیل گسترده نیرو در کارخانه‌های مختلف خود و همچنین تعطیلی برخی از آنها شد. در این بین حتی اخباری مبنی بر انتقاد اتحادیه کارگری فرانسه از عملکرد پژو در ترک ایران در لابه‌لای نشریات اروپایی دیده می‌شد. اما این تنها شرکت فرانسوی پژو نبود که به دلیل اعمال سیاست‌های دولت آمریکا متحمل ضررو زیان‌های فراوانی شد بلکه ایران خودرو نیز با از دست دادن شریک سنتی خود به نوعی با ضرر و زیان مالی همراه شد، اما نه به میزانی که فرانسوی‌ها را به زانو درآورد. 
یک فعال صنعت قطعه‌سازی گفت: شرکت‌های فرانسوی رنو و پژو به خودروسازی ایران خیانت کرده‌اند و برای شرکت خیانتکار نباید فرش قرمز پهن کرد. چراکه «آزموده را دوباره آزمودن خطاست»
باردیگر پژو و تکرار فرش قرمز و داستان سودجویی 
محمود نجفی سهی در گفت و گو با خبرنگار روزنامه اقتصاد سرآمد، با تاکید بر این نکته اساسی که،  برگشتن رنو و پژو هیچ فایده‌ای برای صنعت خودرو و قطعه ایران ندارد، چراکه این دو شرکت امتحان خود را پس داده‌اند و نباید فرش قرمز را فقط جلوی پای این دو شرکت چهن کرد، گفت: اینکه گفته می‌شود رنو و پژو قرار است در ایران سرمایه‌گذاری کنند و کارخانه تولید خودرو احداث کنند، صحیح نیست چراکه این دو شرکت بار اول که به ایران آمدند نیز قرار بود در اینجا سرمایه‌گذاری کنند اما این کار را نکردند.
چرا پزودر تاریخ ایران باز حال تکرار می‌شود
وی ضمن یاداوری بدعهدی خودروسازان خارجی در مواجهه با تحریم‌های اخیر، افزود:  رنو و پژو در ایران عملکرد خوبی نداشته‌اند، این بار از بار قبل هم بدتر خواهد بود چراکه یک بار تجربه کار با ایران را داشته‌اند و دیده‌اند که می‌توانند سر ایرانی‌ها را  در هر شرایطی کلاه بگذارند. متاسفانه بعضی از دوستان قطعه‌ساز از حضور این دو شرکت فقط به دلیل منافع فردی استقبال می‌کنند و منافع ملی و سود صنعت خودرو را در نظر ندارند.
ضرورت امتیازگیری از خودروسازان خارجی با گشایش سیاسی
این فعال صنعت قطعه بیان کرد: در صورتی که گشایش سیاسی اتفاق بیفتد، هیچ اقدامی برای ورود این دو شرکت نباید صورت بگیرد. باید شرکت‌های سایر کشورها مانند کره، ژاپن، ترکیه، آلمان را که در خودروسازی بنام هستند، دعوت کرد و هر کس امتیازات خوبی به ایران داد با آن کشور و شرکت وارد کار شد.
آیا 25 سال پژو برای ایران کافی نیست
نجفی سهی خاطرنشان کرد: 25 سال است که خودروی پژو 405 در کشور ما تولید می شود، آیا در فرانسه هم وضع به همین منوال است؟ و بیش از 20 سال پراید در کشور ما ساخته شده است، آیا در کره هم وضع تولید خودرو به همین روال بوده است؟.
اما باید دانست، پژویی‌ها که هنوز پایان همکاری خود با ایران‌خودرو را «شراکت شوم» می‌خوانند شاید به نوعی در انتظار شنیدن اخبار سقوط شریک خود پس از خروج از ایران بودند حال آنکه چنین نشد.این شرکت فرانسوی در ابتدا، صادرات قطعه به ایران را قطع کرد این در شرایطی بود که اگر چه تولید برخی از خودروهای فرانسوی ایران خودرو در مقطعی افت و یا حتی متوقف شد اما پس از گذشت مدت زمانی کوتاه ایران خودرو همچنان به تولید و تحویل خودروهای فرانسوی که برخی از قطعات آن وابستگی به پژو داشت، ادامه داد. در این بین ایران خودرو برخی از قطعات وارداتی از پژو را با قطعاتی از دیگر کشورها از جمله چین جایگزین و برخی دیگر را از قطعه سازان داخلی تامین کرد.به‌این ترتیب شریک این خودروساز فرانسوی در ایران، سرنوشتی جدا از پژو را برای خود رقم زد. اما حالا و با برگشت ملتمسانه پژو به خودرو سازی ایران باید «بازار مشترک، صادرات در منطقه، پلت‌فرم مشترک، راه‌اندازی مرکز طراحی و تحقیقات و استفاده حداکثری از قطعات داخلی» از مشخصه‌های قراردادی باشد که یک خودروساز داخلی با خودروسازان خارجی منعقد می کند. در همین حال وزارت صنایع طبق استراتژی که در این زمینه ارائه کرده به خودروسازان دستور داده که تولید مشترک با خارجی‌ها باید به نحوی باشد که حداقل 50 درصد برند داخلی و 50 درصد سایر مکانیزم‌هایی باشد که مهم‌ترین‌ آن، جوینت‌ونچر است. اما با روالی که در پیش است، باز این بازار سودآور خودرو ایران است که عرصه را بر پژو هموار می کند و باز می شود هر آنچه نباید می شد.