هر بار اخبار مذاکرات وین نشانه هایی از شکل گیری یک توافق را به جامعه جهانی انتقال می دهد این شعله این سوال در ذهن فعالان اقتصادی کشور از نو زبانه می کشد که در صورت شکل گیری توافق بین ایران و آمریکا، تجارت بین المللی ایران شاهد چه تحولاتی خواهد بود؟متاسفانه در طول سالهای اخیر بخشی از سیاسیون و طیفی از فعالان اقتصادی، قطعا با انگیزه ای خیرخواهانه، اما در اشتباهی جدی، مروج و تئوری پرداز این تصویر شده اند که استفاده شایسته از ظرفیتهای تجارت بین المللی کشور، به رغم مخالفت و مانع تراشی آمریکا امکانپذیر است. گزاره ای که تناسب چندانی با واقعیتهای جاری اقتصاد و تجارت ندارد.این موضوع که ایالات متحده از گذشته تا به امروز در برابر ایران مرتکب ظلمهای فاحش و خیانتها و جنایتهای متعددی شده است و روحیه عزتمند و حقیقت جو و سلحشور ایرانیان مایل به ایستادگی در برابر این ستم و نامردمی است؛ امری کاملا قابل درک است و احساسی مشترک میان همه ایرانیان آگاه و میهن دوست.این موضوع که آیا اصولا باید در این شرایط به تفاهم و توافقی حداقلی با ایالات متحده رسید و احیانا برای رسیدن به این توافق و تفاهم باید چه هزینه ای پرداخت نیز، موضوعی تخصصی در امر سیاست است که اظهار نظر در مورد آن از دایره صلاحیت صاحب این قلم بیرون است.اما واقعیت میدانی در حوزه اقتصاد و تجارت بین المللی این است که ایالات متحده در طول 70 سال گذشته صاحب موقعیتی استثنایی و تاریخی در زنجیره ارزش اقتصاد جهانی شده است و چشم اندازی برای تغییر این شرایط حداقل در یک الی دو دهه آتی نیز به چشم نمی خورد.
ایالات متحده به صورت همزمان ثروتمندترین و پویاترین بازار مصرف جهان، مرکز ساختار تک قطبی بازارهای مالی و پولی بین المللی و مرکز ثقل بازار بین المللی فناوری و سرمایه گذاری خطرپذیر است.
ادامه در صفحه 2