گروه انرژی - کارشناسان صنعت سوخت درباره احتمال کوچک شدن بازار ایران با ورود کشورهای نوظهور تولیدکننده در حوزه گاز هشدار داده و خواستار توجه هر چه بیشتر مسئولان آینده کشور به این بخش از اقتصاد هستند. به عقیده کارشناسان اگر خودمان را جای ترکیه بگذاریم هر کشوری که امکان داشته باشد ترجیح می‌دهد نیاز انرژی خود را از منابع مختلف تامین کند، بنابراین اینکه تصور کنیم ترکیه قرارداد گازی خود را با ایران تمدید نکند دور از ذهن است، به نفع ترکیه است که هم از روسیه و آذربایجان و هم از ایران واردات داشته باشد، چون اگر مشکل سیاسی و ژئوپلیتیک و حتی مسئله فنی اتفاق بیفتد دچار بحران خواهد شد، ولی اگر منابع متنوع باشد و مصرف خود را بین عرضه‌کنندگان مختلف تقسیم کند چنانچه با یک کشوری دچار مشکل شود با بحران مواجه نمی‌شود.
حتی اگر روسیه به صورت مجانی هم به ترکیه گاز ارسال کند دور از ذهن است که صادرکننده‌ای مثل ایران را از دست بدهد، زیرا زمانی که امکان واردات از منابع مختلف داشته باشد قدرت چانه‌زنی بالا می‌رود، حتی خیلی راحت‌تر با ایران مذاکره می‌کند و شرایط سهل‌تری را می‌گیرد. از سویی دیگر شرایط ایران به این صورت است که تا زمانی که قدرت صادراتی محدودی دارد قدرت چانه‌زنی زیادی هم نخواهد داشت. تصور این است که از 5 سال آینده عراق نه تنها واردکننده گاز نیست، بلکه صادرات خواهد داشت. ابتدا به بازارهای منطقه‌ای و اطراف ورود می‌کند و با توجه به مصوبات اولیه که برای احداث واحدهای ال‌ان‌جی در بصره دارد، می‌تواند به جرگه صادرکنندگان ال‌ان‌جی دنیا نیز بپیوندد.
زنگ خطر محدودیت صادرات گاز ایران
 به صدا درآمد
محمدعلي صادقي كارشناس مسائل انرژی کشورمان در واکنش به این موضوع و ابعاد مثبت ومنفی آن به روزنامه اقتصاد سرآمد، گفت: عراق دومین تولیدکننده نفت اوپک است و برنامه گستره‌ای برای افزایش تولید دارد. رسیدن به رقم تولید 7 تا 8 میلیون بشکه در روز در یک دهه آینده دور از ذهن نیست و ادعای مسئولان این کشور در رسیدن به خودکفایی در حوزه گاز نیز به زودی برای این کشور محقق خواهد شد.
بازار عراق برای ایران موقت است
این کارشناس حوزه انرژی با تاکید بر اینکه بازار عراق برای ایران موقت است، افزود: عراق 5 سال آینده تقریبا نیازی به واردات گاز از ایران ندارد و حتی این امکان وجود دارد که تبدیل به یک صادرکننده گاز در منطقه شود. بنابراین نه تنها نیاز داخل خود را تامین خواهد کرد بلکه می‌تواند به یک صادرکننده تبدیل شود و حتی برنامه برای احداث پایانه تولید ال‌ان‌جی دارد. با این وصف ایران با محدودیت بازار گاز در منطقه مواجه است.
وی با یادآوری جلوگیری روسیه از انتقال گاز ایران به کشورهای اروپایی با استفاده از مسیر این کشور، تصریح کرد: تا مدتی پیش قسمت عمده این گاز سوزانده می‌شد و این کشور در تامین انرژی داخلی دچار مشکل شدیدی بوده است، بنابراین از سال 2003 به بعد برنامه‌های ویژه‌ای برای جمع‌آوری گازهای همراه و همچنین استفاده از ذخایر مستقل گازی خود در نظر گرفته است.
به عقیده این کارشناس انرژی، عراق با عبور از بحران سیاسی داخلی تا یک دهه آینده نیازی به واردات گاز نخواهد داشت و حتی می‌تواند به کشورهای همسایه مثل کویت و اردن هم صادرات داشته باشد، با توجه به برنامه‌هایی که برای جلوگیری از سوزاندن گاز همراه، توسعه ذخایر مستقل و از سوی دیگر افزایش تولید نفت دارد، مسلما افزایش تولید گاز همراه خواهد داشت و به سمتی می‌رود که تولید و مصرف گاز را بالانس کرده و به تولید داخلی خود متکی خواهد بود.
روسیه و عراق بلای جان گاز ایران
وی گفت: از 5 سال آینده عراق نه تنها واردکننده گاز نیست، بلکه صادرات خواهد داشت و ابتدا به بازارهای منطقه‌ای و اطراف ورود می‌کند. با این وضع زنگ خظر محدودیت صادرات گاز ایران، علاوه بر ینگه دنیا  به کشورهای همسایه نیز به صدا درامده است. فارغ از بحث کمبود گاز در کشور، اگر ایران گاز کافی برای صادرات گاز داشته باشد سوال اساسی این است که آیا صادرات گاز ایران به کشورهای منطقه در اولویت قرار دارد یا صادرات گاز ایران به اروپا؟ مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی با عنوان «مقایسه صادرات گاز به روش خط لوله و ال.ان.جی» به بررسی اقتصادی دو سناریو عنوان شده پرداخته است. در بـازار منطقـه، قیمت گاز در قرارداد ایران-ترکیه به نحوی است که در قیمت‌هـای پـایین نفـت، قیمـت‌هـای متعـارف در منطقه را داراست، اما در قیمت‌های بالای نفت به دلیل شیب بالای فرمول آن به یـک قـرارداد جـذاب مبـدل می‌شود. 
با توجه به شرایط بازار گاز منطقه پـیش‌بینـی مـی‌شود، قراردادهای آتی صادرات گاز ایران با کشورهای منطقه در قیمت‌های بالای نفت نیز قیمتی پایین‌تر از قیمت قرارداد با ترکیـه ( 45 سـنت) داشـته باشند.در بازار ال.ان.جی شرق آسیا نیز به دلیل افزایش عرضـه ال.ان.جـی در جهـان و اشـباع بـازار آن، پیش‌بینی می‌شود، قراردادهای آینده کشورهای این حوزه دارای قیمت پایین‌تری نسبت به قراردادهای فعلـی باشند. بنابراین در قیمت‌های بالای نفت اگرچه صادرات گـاز سـود خـالص نسـبتاً بـالایی را نصـیب کشـور می‌کند، اما این سود قطعاً کمتر از میزان محاسبه شده در جدول 1 خواهد بود.