گروه صنعت معدن تجارت - اعظم زندیه - تا همین چند سال پیش با حدود 30 میلیون تومان می‌توانستیم یک خودروی معمولی بخریم اما حالا با همین مبلغ می‌توان تنها 6 قلم از قطعات همان خودرو را خریداری کرد. در توضیح ساده‌تر 5 حلقه تایر 2 میلیون و 400 هزار تومان، ای‌سی‌یو 2 میلیون و 200 هزار تومان، اتاق کامل 19 میلیون تومان، باتری 420 هزار تومان و کاتالیست 5 میلیون و 500 هزار تومان است. این قیمت‌ها برای ارزان‌ترین خودروی بازار یعنی تیبا صندوق دار است.حال سؤال این جاست که چرا قیمت قطعات و متناسب با آن قیمت نهایی خودروها این‌گونه افزایش داشته است؟ کشوری که در تولید اکثر مواد اولیه تولید خودرو خودکفا است، چگونه می‌تواند با تغییر ارز به‌هم بریزد و موج رشد قیمت‌ها دست‌بردار این حوزه نباشد؟ تا قبل از سال 97 شعار خودکفایی و بی‌نیازی از واردات قطعات خودرو شنیده می‌شد اما با تحریم صنعت خودرو ورق برگشت و همه متوجه شدند که درصد خودکفایی آن چیزی نبود که برخی مدیران به آن می‌پرداختند.
به گزارش اقتصاد سرآمد، تمام کشورهای تولیدکننده خودرو برای تولید خودرو به برخی اقلام وارداتی نیاز دارند و هیچ کشوری در تولید یک کالا خودکفایی صددرصد ندارد؛ اما سال‌های گذشته به‌رغم هشدارهایی که قطعه‌سازان می‌دادند شاهد این بودیم که شرکت‌های خودروسازی قطعاتی را که امکان تولید داخل آن وجود داشت به کشورهایی چون چین سفارش می‌دادند و این امر باعث شد قطعه‌سازان تضعیف شوند و دیگر انگیزه برای فعالیت‌های جدید نداشته باشند. اگر خودروسازان رویکردی را که از سال 97 به این طرف گرفته‌اند در آن سال‌ها داشتند به‌طور قطع اکنون صنعت خودرو پیشرفت‌های بیشتری کرده بود. محاسبه 6 قطعه خودرو که به آن اشاره شد، نشان می‌دهد که طی چند وقت اخیر قیمت قطعات خودرو افزایش قابل توجهی یافته است و اکنون به‌رغم ثبات قیمت ارز و افزایش تولید خودرو، قیمت‌ها سیر نزولی نگرفته و برای رشد دوباره قیمت‌ها آمادگی‌هایی وجود دارد.
میانگین تولید خودرو در ایران 20 درصد گرانتر از نُرم جهانی
مازیار بیگلو، دبیر انجمن قطعه‌سازان در گفت و گو با خبرنگار روزنامه اقتصادسرآمد، میزان مطالبات تولیدکنندگان قطعات از خودروسازان را بیش از 35 هزار میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: در حال حاضر میانگین قیمت سبد مواد اولیه قطعه سازان ایرانی 20 درصد گران‌تر از نرخ‌های جهانی است.وی در تشریح جزئیات جلسه اخیر قطعه‌سازان و خودروسازان با اعضای کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: در این جلسه مشکلات اصلی و بحرانی صنعت خودرو و قطعه‌سازی مطرح شد که مهم ترین آن، کمبود نقدینگی در این صنعت بود و از قیمت‌گذاری دستوری خودروها ناشی شده است.
نابسامانی بازار مواد اولیه خودرو در ایران
دبیر انجمن قطعه‌سازان با بیان این که در حال حاضر عرضه مواد اولیه مورد نیاز قطعه‌سازان خودرو به‌ویژه در زمینه فولاد وضعیت نابسامانی دارد، گفت:‌ با وجود اینکه قیمت‌ مواد اولیه  باید بر مبنای نرخ‌های جهانی تعیین شود، اما شاهد این هستیم که با وجود کاهش نرخ‌های جهانی و همچنین ریزش 20 درصدی قیمت ارز در کشور، قیمت مواد اولیه افزایشی است.
لزوم اتخاذ ساز و کاری جهت مدیریت بازار مواد اولیه
بیگلو در ادامه با اشاره به تعدد نهادهای تصمیم‌گیر درخصوص صنعت خودرو، گفت: در جلسه کمیسیونن صنایع مجلس بر لزوم اتخاذ ساز و کاری جهت مدیریت بازار مواد اولیه تاکید کرد، به طوری که نه فولادسازان و نه تولیدکنندگان محصولات پتروشیمی متضرر شوند و نه قطعه‌سازان. 
امیدخودروسازان به دو ماه پایانی عمر دولت تدبیر
وی تاکید کرد: امیدواریم طی دو ماه باقی‌مانده از عمر دولت، تصمیم‌گیری درستی درخصوص تامین مواد اولیه مورد نیاز قطعه‌سازان صورت گیرد به طوری که اگر نمی‌توانند قیمت نهایی خودرو را اصلاح کنند، حداقل در مورد قیمت مواد اولیه اقدامات مؤثری انجام شود. در حال حاضر میزان این مطالبات بیش از 35 هزار میلیارد تومان است و در حال حاضر خودروسازان به دلیل اینکه طی سه،  چهار هفته اخیر دریافت پول از بابت فروش خودرو نداشته‌اند، پرداخت مطالبات قطعه‌سازان نیز با مشکل جدی‌تری روبه‌رو شده است.
در فرمول قیمت‌گذاری خودرو دو موضوع دیگر هم وجود دارد. اولین آن دلار و یورو آزاد است که سهم آن از کل پک مواد و قطعات خودرو 21.6 درصد است و تأثیر بر قیمت پک محصول بیش از 18.9 درصد است. دلار و یورو مبادله‌ای هم از کل پک مواد و قطعات خودرو سهم 22.4 درصدی دارد و از نظر قیمتی هم تا 24.6 درصد اثرگذار است.
نکته قابل تأمل آنکه شرکت‌های خودروسازی تمایل به اعلام درصد دقیق هر قطعه در قیمت نهایی خودرو را ندارند و با آنکه شورای رقابت بارها جزئیات را خواسته است شرکت‌های خودروسازی امتناع کردند و به صورت کلی گروه‌های اثرگذار بر قیمت خودرو را اعلام کردند.
به اعتقاد فعالان صنعت خودرو، می‌توان قیمت خودرو را کاهش داد اما برخی‌ها نمی‌خواهند چرا که سودشان در این موضوع است. خودروسازان با معدود شرکت‌های قطعه‌سازی همکاری می‌کنند که بعضاً این شرکت‌ها با ارائه پول‌های هنگفت توانستند به چنین جایگاهی برسند. در این میان برای اینکه محصول یک قطعه‌ساز به ایران‌خودرو یا سایپا برسد، باید با قطعه‌سازان که وصل هستند و واسطه‌ها لابی کرد. آنها با گرفتن پول یا درصدی از فروش اجازه می‌دهند که قطعه‌ساز محصول خود را از طریق آنها وارد زنجیره تأمین کند. این در حالی است که قطعه‌سازانی وجود دارند که می‌توانند با قیمت و کیفیت بهتری یک قطعه را تولید کنند، اما به خاطر نداشتن رانت و پول چنین امری برایشان محقق
 نشده است.