گروه راه و ساختمان – اعظم زندیه - سیاست گذار حمل و نقل پایدار در صدد جستجوی روش هایی است که امکان دسترسی مناسب را برای همه اقشار جامعه فراهم کرده، هزینه های اقتصادی را تعدیل نموده و زمینه آلودگی های زیست محیطی را کاهش دهد. از طرفی دیگر، تجارب کنونی حمل و نقل درون شهری در کشور ما و ادامه روند موجود، قرابت اندکی با چشم انداز حمل و نقل پایدار دارد. «راهبرد حمل و نقل یکپارچه با هدف یکپارچه سازی و هماهنگ نمودن خدمات جابجایی در راستای دستیابی به آرمان حمل و نقل پایدار پیشنهاد شده است. لذا با افزایش رقابت در بخش حمل‌ونقل، شرکت‌های درگیر باید فناوری‌های جدید موجود را به ‌کارگیرند و کیفیت خدمات خود را به‌طور گسترده بهبود بخشند تا بتوانند در چرخه تجارت باقی بمانند. حمل‌ونقل بخش قابل‌‌توجهی از اقتصاد هر کشور را شامل می‌شود. رمز موفقیت در تجارت حمل‌ونقل ارائه مقرون‌ به‌ صرفه‌ترین، انعطاف‌پذیرترین و کارآمدترین خدمات است. به همین علت شرکت‌های حمل‌ونقل لزوما باید آخرین تکنولوژی‌ها را دنبال کنند و از استراتژی‌هایی پیروی کنند که بُعد رقابت‌پذیری را در سایر شرکت‌های گروه افزایش دهد.
به گزارش اقتصادسرآمد، امروزه صنعت حمل‌ونقل در هر کشوری، نه ‌تنها به ‌خودی ‌خود تولید خدمت کرده و به‌ طور مستقیم در رشد اقتصادی نقش اساسی دارد بلکه بر توسعه دیگر بخش‌های اقتصادی هم تاثیرگذار است. از همین رو ارزش ‌افزوده ایجاد شده در بخش حمل‌ و نقل به‌ عنوان یک بخش زیربنایی، از معیارهای رشد و توسعه اقتصادی کشورها دانسته شده و نقاط قوت ضعف آن همواره رصد می شود. 
ردپای انحصار دولت در بخش جاده‌ای 
سید حسن موسوی نژاد کارشناس صنعت ریلی ایران در گفت و گو با روزنامه اقتصاد سرآمد، در توصیف نقاط قوت این صنعت حمل ونقل زمینی ایران(ریلی، جاده‌ای) به گستردگی شبکه‌ حمل‌ونقل، زیرساخت‌های مناسب، نیروی انسانی متخصص و کارآمد و سوخت ارزان اشاره کرد و به خبرنگار اقتصاد سرآمد، گفت: اما، نبود استانداردهای ایمنی، فرسودگی ناوگان‌ها، امتناع از پذیرش ناوگان دریایی و هوایی ایران در بسیاری از کشورها، آلایندگی بیشتر نسبت به متوسط جهانی، ناکارآیی به دلیل محدود بودن به بازارهای داخلی، بهره‌وری پایین، انحصار دولتی، وابستگی تکنولوژیک به خارج از کشور، سرعت‌پایین تخلیه و بارگیری از نقاط ضعف این صنعت به‌شمار می‌روند.
پتانسیل حمل و نقل ایران برای دستیابی به هاب لجستیک منطقه 
وی با ابراز تاسف از برخی غفلت ها در حوزه حمل ونقل زمینی کشور در بیان فرصت های پیش روی این صنعت در ایران، افزود: موقعیت ژئوپلیتیک ایران در منطقه، توانایی رسیدن به هاب لجستیک منطقه، توانمندی در ارائه خدمات تعمیرات و نگهداری به کشورهای منطقه، اشتغال‌زایی بالا و ارزش‌افزوده مناسب، نفوذ سیاسی و اقتصادی هرچه بیشتر در کشورهای اطراف فرصت مغتنمی را برای توسعه حمل و نقل فراهم آورده است.
برتری کشورمان در میان کشورهای همسایه در بخش حمل ونقل
کارشناس صنعت حمل ونقل ایران به برتری کشورمان در میان کشورهای همسایه در بخش حمل ونقل اشاره کرد و گفت: در نقطه مقابل اما عدم سرمایه‌گذاری مناسب و کافی، تحریم‌های بین‌المللی، عدم دسترسی به امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به روز، عدم رقابت‌پذیری با شرکت‌های بین‌المللی، جایگزینی مسیرهای ترانزیتی و تصاحب بازارهای منطقه از سوی کشورهای همسایه و فرصت سوزی برخی مدیران ناکارآمد داخلی بی شک آینده این صنعت را تهدید می‌کند.
ایران از طریق خطوط جاده‌ای دسترسی مناسبی به کشورهای همسایه دارد و به ‌واسطه آنها می‌تواند به سایر کشورهای خاورمیانه، آسیای مرکزی و آسیای جنوب شرقی دسترسی پیدا کند. در حال حاضر صادرات بخش اعظم محصولات صنعتی و کشاورزی ایران و واردات مواد غذایی و کالاهای سرمایه‌ای از مسیر زمینی- جاده‌ای صورت می‌پذیرد موضوعی بود که موسوی نژاد در پایان سخنان خود به آن تاکید داشت.
در یک نگاه کلی می بینیم، ایران در بخش ریلی و جاده‌ای از وضعیت نسبتا معقول‌تری برخورداراست. در بخش جاده‌ای از طریق نگاه ویژه به کشورهای همسایه، صادرات جاده‌ای حجم بسیار زیادی را پوشش می‌دهد هر چند تغافل زیادی در این زمینه ما را به جایگاه واقعی نرسانده است. اما همچنان ناوگان زمینی جاده‌ای کشور نیز با مشکل نوسازی مواجه است.  خطوط ریلی نیز به دلیل فرسودگی، سرعت کم جابه‌جایی بار و پایین بودن کیفیت ریل‌ها که موجب افزایش حوادث می‌شود ازجمله عوامل نشان‌دهنده ضعف در این حوزه است. 
در صورت برقی کردن خطوط ریلی، دوطرفه کردن خطوط راه‌آهن و انتقال هرچه بیشتر تکنولوژی‌های کیفی و نظارتی شاهد ارتقای سطح عملکرد و بهره‌وری بیشتر خواهیم بود. بسیاری از کارشناسان معتقدند که نقدینگی زیادی از بازار طی هشت ماه گذشته خارج شده و فشار سنگین فروش طی این مدت، موید این مطلب است اما این نقدینگی تاکنون به بازار موازی دیگری وارد نشده است.  با توجه به تحولات سیاست خارجی و داخلی، بسیاری از سرمایه‌گذاران ورود مجدد به بازار را منوط به مشخص شدن شرایط مذاکرات وین و انتخابات ریاست جمهوری کشور می‌دانند. 
گروه حمل و نقل نیز با توجه به ریزش همگام با بازار از سال گذشته، پتانسیل خوبی جهت برگشت و صعودی شدن دارد اما تا زمانی که اعتماد عمومی به بازار برنگردد و فشار فروش تخلیه نشود شرایط سخت خواهد بود. صنعت حمل و نقل و خدمات جانبي آن در شمار بخش‌هايي از اقتصاد ايران قرار مي‌گيرند كه سهم قابل توجهي در توليد و اشتغال دارند. حدود 6 درصد از جمعيت شاغل و 7.86 درصد از توليد كل كشور در اين بخش قرار دارد. اين سهم مستقيم اين صنعت در اقتصاد كشور است، علاوه بر اين محاسبه اثرات القايي غير مستقيم آن نشان مي‌دهد كه اهميت اقتصادي اين صنعت در مقايسه با بسياري از بخش‌ها و صنايع كشور قابل توجه است.